Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Μεγάλε!...


Της Μαρίας Κανελλάκη
 
 
Θα στα πω γρήγορα.  Δεν προλαβαίνω πάλι. Ξέρεις... Δουλειές και προβλήματα. Δηλαδή, και να μη θέλεις να ξέρεις, στα δίνουμε σε εισπνεόμενα.  Πρωί-μεσημέρι-βράδυ. Στο σχολείο, στο σπίτι, στην πλατεία, στο δρόμο, στο προαύλιο, στο δωμάτιό σου, στον αέρα που αναπνέεις. 

Θα μου πεις: «Τώρα σε πήρε ο πόνος; Λίγες μέρες πριν τις εξετάσεις»;  Και θα έχεις απόλυτο δίκιο.
Και θα σου πω με βαρύγδουπο ύφος: «Μα τώρα είναι η πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής σου»! Και θα είναι το απόλυτο ψέμμα.

Κι ύστερα θα μου πεις έξαλλος: «Θ’ αποφασίσω μόνος μου για τις σχολές που θα βάλω στο μηχανογραφικό!...»
Κι εγώ θα σε πυροβολήσω με το τεντωμένο μου δάχτυλο: «Ξέχνα το! Είσαι πολύ μικρός για να πάρεις τέτοιες αποφάσεις!»

Κι εσύ θα με κολήσεις στον τοίχο αλύπητα: «Ρε Μάνα, μου έχεις γανώσει το κέρατο ότι μεγάλωσα πια!!!...  Να είμαι ο εαυτός μου και να μην επηρεάζομαι από κανέναν... Να έχω  τη δική μου άποψη, να βάζω μόνος μου  στόχους  και να υποστηρίζω πάντα τις επιλογές μου! Τώρα, μίκρυνα πάλι;;;».
Χτύπημα νοκ-άουτ! Απ’ τη μια σε καμαρώνω κι απ’ την άλλη θυμώνω γιατί μου αντιστέκεσαι.

Θ’ αποφύγω την απάντηση, στύβοντας πορτοκάλια. Ένα ποτήρι φρέσκιας πορτοκαλάδας με βοηθάει χρόνια τώρα,  να ξεφεύγω απ’ το στενό μαρκάρισμα που μου κάνεις. Εκτονώνει το θυμό μου και συντηρεί την πατίνα της ψευδαίσθησής  μου. Πως τάχα ένα ποτήρι πορτοκαλάδα, μου δίνει το δικαίωμα να εισβάλλω στη ζωή σου. Να μη βαράω την πόρτα, περιμένοντας να μου ανοίξεις. Να μπουκάρω και να κάνω εφόδους,  όπως η αντιτρομοκρατική σε μια γιάφκα.

Θα σε βάλω απέναντι στη λάμπα και θα πάρω το ύφος του Αστυνόμου Χαρίτου. Η αρχική τακτική ενός καλού ανακριτή, είναι το πλησίασμα. Κάθε μάνα που σέβεται το ρόλο της, το γνωρίζει καλά. Ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε υπόγειο της ΓΑΔΑ, προσποίηση χαμόγελου και ερωτήσεις σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο:

Λοιπόν, λέγε:
«Πώς θα συμπληρώσουμε το μηχανογραφικό;»
«Πώς θα επιλέξουμε σχολές;»
«Ποιες σχολές θα επιλέξουμε;»
«Σε ποια περιοχή;»
«Τι επαγγελματική αποκατάσταση έχουν οι σχολές που θέλεις εσύ;»
«Πώς θα διαχειριστούμε το άγχος των εξετάσεων;»

Και θα τελειώσω με τη χαριστική βολή:
«Εννοείται ότι αν αποτύχεις στις εξετάσεις, χρεώνεται σε σένα».
«Αν η σχολή που επιμένεις να πας, δεν έχει επαγγελματική αποκατάσταση και καλές αμοιβές,  επίσης χρεώνεται σε σένα».
«Αν η σχολή που επιμένω να πας, δεν σου αρέσει αλλά πας με το ζόρι, επίσης χρεώνεται σε σένα. Γιατί δεν επέμενες να μη πας, αλλά πήγες μόνο και μόνο για να μου κάνεις το κέφι!»
«Αν αποτύχεις γενικότερα στη ζωή σου, θα φταίνε οι λάθος επιλογές που έκανες».
«Αν κάνεις λάθος επιλογές, αυτό θα γίνει γιατί δεν ακούς τις συμβουλές που σου δίνω και κάνεις ότι σου καπνίσει!».
«Τώρα που το θυμήθηκα... Καπνίζεις; Βρήκα μια γόπα στον κήπο, κάτω ακριβώς απ’ το παράθυρό σου!»

Μεγάλε!
Μπορείς να με στείλεις... αδιάβαστη;
Μπορείς να διακρίνεις στα λόγια μου την αγωνία, την ανασφάλεια και τις ενοχές μου;
Πέταξέ τα μακριά.
Βαρίδια θα σου είναι μια ζωή.
Και φυλάξου! Απ’ όσους δηλώνουν γνώστες και πρόθυμοι να συμπληρώσουν το μηχανογραφικό της ζωής ΣΟΥ.
Εμού συμπεριλαμβανομένης.
Τα όνειρα είναι δικά σου.
Όπως και τα λάθη που θα κάνεις.

Εγώ θα είμαι πλάι σου, να ...στύβω πορτοκαλάδες.
Να σε στηρίζουν και να σε δυναμώνουν στις εξετάσεις.
Σ’ αυτές, και σ’ όλες τις άλλες που θα έρθουν στη ζωή σου. 

41 σχόλια:

  1. Αμάν Μαρία μου πάλι με έκανες να δακρύσω!
    Αυτή η πορτοκαλάδα...
    Το έκανε και η μαμά μου!!!!!
    Αφορμή να μπουκάρει και να βγάλει τα απωθημένα της...έτσι το έβλεπα τότε...
    Να με πλησιάσει ήθελε...
    Και να οι πορτοκαλάδες, είχε στύψει τόσες που απορώ πως δεν πιάστηκε το χέρι της!!!!
    Φιλάκια πολλά καλή σου νύχτα:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά η πορτοκαλάδα είναι διαχρονική αξία Σερενάτα μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Αχ...Μανα ειναι μονο μια..Πορτοκαλαδα...!!
    Μην αγχωνεσαι καλε..!!
    Και αγχωνεις και το παιδακι..!! Δεν ντρεπεσαι...!!
    Να εισαι ΛΑΡΤΖ οπως εγω..!!
    "Οποιος ΔΕΝ γινει ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ θα ΠΕΘΑΝΕΙ"...!!
    Τους ειπα..Κρατωντας το μεγαλο κουζινομαχαιρο απειλητικα...!!

    Ετσι γεμισε η σχολη..Μαχαιρακια...!!
    Οχι παιζουμε...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην β' λυκείου, άνοιξα τα χέρια μου και τον απελευθέρωσα.
    Εκείνος: -"Ποια επαγγέλματα πιστεύεις πως πρέπει να διαλέξω, για να έχω επαγγελματική αποκατάσταση;"
    Εγώ: -"Κανένα. Γι αυτό διάλεξε αυτό που σου αρέσει. Να γνωρίζεις μόνο, πως αν το γουστάρεις πραγματικά, θα χρειαστεί θυσίες και μόνο έτσι θα το καταφέρεις"
    Εκείνος: Δεν έδωσε καν Πανελλήνιες. Η (ιδιωτική) σχολή που επέλεξε (και στην οποία θα πάει μετά το στρατό, που κι αυτό εκείνος το αποφάσισε), αφορά ένα εξειδικευμένο αντικείμενο και άπτεται απολύτως των ενδιαφερόντων του και των ικανοτήτων του.
    Εγώ: Του έδωσα την ευχή μου. Κι έχω, όχι μόνο τη σιγουριά, μα και τη πεποίθηση, πως μια μέρα θα τα καταφέρει.
    Όπως συμβαίνει άλλωστε ως τώρα, με ότι κι αν καταπιάνεται...

    Σε φιλώ γλυκά "Κανελλάκη" μου! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι ισορροπίες του τέλους δίνουν τη σωστή διάσταση στην πορτοκαλάδα και όχι μόνο...!!
    Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ εμείς οι μανάδες με τις πορτοκαλάδες μας.
    Καλή επιτυχία να έχει το παιδί.
    καλό Πάσχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου, προέρχεται από μαρτυρίες μαμάδων που τα παιδιά τους δίνουν πανελλήνιες φέτος. Εγώ, έχω ακόμα τρία χρόνια μπροστά μου μέχρι να φτάσει ο γιος μου σ' αυτή την ηλικία. Μέχρι τότε θα στύβω...

      Διαγραφή
  6. Αχ τα παιδιά μας...οι θησαυροί μας...μ αποτέλειωσες ...μετά από μια πρωινή δίωρη συζήτηση με τον δικό μου(αφού έχασε τη δουλειά του!) και που τα σκεφτόμουν όλη μέρα...
    Σίγουρα Μαρία μου δεν μπορούμε να φτιάξουμε εμείς τη ζωή τους μονο να στεκόμαστε διπλα τους...και από απόσταση!ΧΑ!

    Του εύχομαι τα καλύτερα...ότι γι αυτόν είναι το καλύτερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Ότι γι αυτόν είναι το καλύτερο"...
      Αυτό μόνο.
      Ευχαριστώ Ελενάκι μου. Καλή δύναμη και σε σένα, στο προσωπικό σου ...στύψιμο ;-)

      Διαγραφή
  7. Η πορτοκαλάδα είναι η εμμονή κάθε μάνας...
    πάει πακέτο με την αγωνία της, το άγχος της, τη λαχτάρα της να δει τα παιδιά της προκόβουτυν.
    Καλύτερα όμως είναι να παρακαλάει να είναι ευτυχισμένα και να μην τα στύψει η ζωή σαν πορτοκάλια.
    Το επάγγελμα είναι ένα μικρό κομματάκι της ζωής μας... Υπάρχουν άλλα πιο μεγάλα και πιο ουσιαστικά στα οποία πρέπει να εστιάζουμε.
    Φιλιά Μαρία μου και είμαι σίγουρη πως εσύ ξέρεις να χειρίζεσαι ... τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού... τέλεια.
    Εννοώ πως ποτέ δεν θα ήσουν τόσο πιεστική στο θέμα αυτό.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα, δεν θα είμαι.
      Ίσως γιατί θυμάμαι πως το δικό μου "μηχανογραφικό" άφησα να το συμπληρώσουν κάποιοι άλλοι. Το μετάνιωσα πικρά...

      Διαγραφή
  8. Να είμαστε δίπλα Μαρία και να στηρίζουμε τις επιλογές τους με όποιο τρόπο, με πορτοκαλάδες, με μπισκότα,με τοστάκια, με αγκαλιές.
    Με όποιο τρόπο!
    Αυτό θέλουν αυτό χρειάζονται!
    Και θα τον βρουν το δρόμο τους.
    Οποιο παιδί μεγαλώνει με πολύ αγάπη δεν πάει ποτέ χαμένο.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς πιστεύω κι εγώ Ελενάκι μου.
      Ελπίζω να μη διαψευσθώ.
      Φιλιά σου στέλνω...

      Διαγραφή
  9. Τις ανασφάλειες και τις ενοχές μας δυστυχώς τις περνάμε στα παιδιά μας συνήθως πλαγίως, αλλά και ευθέως πολλές φορές, με ένα ποτήρι φρεσκοστυμένη πορτοκαλάδα στο χέρι, ένα τόστ....η αγάπη μας και η επιθυμία μας να μήν κάνουνε λανθασμένες επιλογές , αν είναι δυνατόν, μας χρίζουνε αυθαίρετα σε παντογνώστες καθοδηγητές....πόσο μεγάλο λάθος!!! Ας το συνειδητοποιήσουμε και ας τα στηρίξουμε να πραγματοποιήσουνε τα όνειρά τους, να πετάξουνε με τα δικά τους φτερά, να κάνουνε τις δικές τους επιλογές.....ποιός πιστεύει πια σήμερα ότι υπάρχει επάγγελμα με "εξασφαλισμένη εργασία" και "αξιοπρεπείς αποδοχές" ;;;;
    Καλή επιτυχία στα παιδιά σε ότι επιλέξουν, καλή δύναμη στο κυνήγι του ονείρου τους και κουράγιο στους γονείς τους που θα βρίσκονται πάντα εκεί όταν τους χρειάζονται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολλοί αυτοί που το πιστεύουν Κλαυδία μου.
      Δυστυχώς γνωρίζω πολλούς γονείς που έχουν πάρει τις μεζούρες και σχεδιάζουν το μέλλον των παιδιών τους, με κριτήριο το "πόσο".
      Φυσικά το "θέλω" έχει πάει περίπατο...

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα Μαράκι, μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι η Ελληνίδα μάνα είναι ΘΕΑ!!! ακόμη και όταν αντιφάσκει…..
    «Πάλι καφέ θα πιείς? Το στομάχι σου δεν το σκέφτεσαι, αύριο θα υποφέρεις…. Να σου φτιάξω ένα καφεδάκι να σε τονώσει λίγο?»

    Η μουρμούρα, οι ανασφάλειες, η αγωνία σας κωδικοποιείται με κάποιον μαγικό τρόπο στο υποσυνείδητο, τίποτα από τα λεγόμενα σας δεν πάει χαμένο απλά φιλτράρεται και στην πορεία προσθέτουν το δικό τους χρώμα. Ξέρεις ότι η αγωνία δεν θα περάσει με τις εξετάσεις, τώρα είναι η αρχή για αυτό σου εύχομαι Κουράγιο & Δύναμη!!!
    Να είστε όλες οι μαμάδες καλά και να συνεχίσετε να πηγαίνετε την πορτοκαλάδα, το τοστ.
    Σας αγαπάμε!!!!!
    Βίκυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα και καλό μήνα, Μαρία μου!
    Φοβού την ελληνίδα μάνα και πορτοκαλάδες φέρουσα;...
    Ήμουν από τις τυχερές που η μητέρα μου με βοήθησε να κάνω την επιλογή μου όταν δεν ήξερα κατά πού να κάνω και με στήριξε ολόπλευρα (πώς να διαλέξει ένα παιδί 17-18 ετών τι θέλει να γίνει στη ζωή του και να έχει την κρίση να υπολογίσει όλες τις παραμέτρους; Εγώ πάντως δε κατάφερα να υπολογίσω καλά το "τίμημα" των δικών μου επιλογών...)
    Επίσης, γλίτωσα τις πορτοκαλάδες γιατί εκείνη δούλευε από το χάραμα και έτσι κι εγώ το γύρισα στους καφέδες για να μπορώ να ανταπεξέλθω σε ένα άγχος που μου φόρτωσαν οι εξετάσεις χωρίς λόγο και αιτία (από τότε κρατάει η "καφεμανία" μου). Είχα πει πως θα δώσω μια φορά και θα είναι η μόνη - αν δεν περνούσα, δεν θα ξαναπερνούσα με τίποτα όλη αυτή τη διαδικασία, γιατί θα χρειαζόμουν ψυχολόγο.
    Καλή επιτυχία σε κάθε παιδί, σε ό,τι κι αν επιλέξει. Με το καλό να γίνουν τα όνειρά τους πράξη! Και καλή δύναμη σε κάθε γονέα...
    Οι άνθρωποι κρίνονται στα σημεία τελικά, στην ανθρωπιά τους, στην ουσία τους και στην ποιότητα του χαρακτήρα τους κι όχι σε ό,τι αφορά την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, τα κορνιζαρισμένα χαρτιά στον τοίχο και στα πόσα βιβλία έχουν διαβάσει...
    Πολλά φιλιά, καλό Πάσχα με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως να ήταν χειρότερες οι εξελίξεις αν δεν είχες πληρώσει το τίμημα των επιλογών σου, αλλά τις συνέπειες των επιλογών που θα είχαν κάνει άλλοι για σένα.
      Να'σαι καλά Έλλη μου! Καλό Πάσχα να περάσεις!

      Διαγραφή
  12. Καποιος ειχε πει
    πως η μητερα (γονεις εκτενεστερα)
    πρεπει να βαδιζει μπροστα
    χωρις καν να γυρισει πισω
    να κοιταξει αν ερχονται τα παιδια της.

    Μην παρεξηγηθει.
    Με πολυ καλη εννοια αναφερεται.

    Δειχνουμε το δρομο
    κανουμε πραξη τη ζωη μας
    κι αυτα αναλογα πραττουν...

    Κυριως οι ελληνιδες μαναδες τι κανουν?

    "Μπροστα....να σε βλεπω!"

    Πεταξτε ,χελιδονια μου...
    Τις Ανοιξες παλι στην ιδια φωλια θα΄ρθειτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δηλώνω Ελληνίδα Μάνα. Και Τούρκα μη σου πω...
    Αυτό το "Μπροστά να σε βλέπω", το έχω πει πολλές φορές... Καλά που μου το θύμησες. Να μην το ξαναπώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΗΡΘΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!!!!!
    ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!!!
    Η ΣΥΝΑΤΑΓΗ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!
    ΘΑ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!!
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!!
    ΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΗΣ ΕΒΑΖΑ ΤΟ 3ΑΡΙ!
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!
    ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ!!!!
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα ζεστό καλωσόρισμα Ρένα μου κι ένα μεγάλο ευχαριστώ που ήρθες στα μέρη μας.
      Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου, που είναι τιμή για μένα...
      Με τη βαθμολογία δεν ασχολούμαι καθόλου, οπότε μη μου στεναχωριέσαι γι αυτά τα θέματα.

      Σου εύχομαι ολόψυχα Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα. Με υγεία και γαλήνη στην οικογένειά σου!

      (ετοίμασε καφεδάκι και νηστίσιμα, θα σου'ρθω επισκεψούλα :-)))

      Διαγραφή
    2. ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ!!

      Διαγραφή
  15. Μες το μυαλό μου είσαι κι ας μη στύβω πορτοκαλάδες. Στύβω μόνο το ξερό μου να κατεβάσει καμιά ιδέα για το τι θα κάνουμε μετά (εγώ κι ο γιός μου) σε περίπτωση που δεν…

    Τις πανελλαδικές τις βίωσα για πρώτη φορά πρόπερσι που έδινε ο μεγάλος μου γιός. Δεν πέρασε με την πρώτη και ξαναέδωσε πέρσι. Φέτος δίνει ο δεύτερος γιός μου.
    (Εγώ για 3 χρόνια έχω βρει δουλειά)

    Έχω καταλάβει μέσα σε αυτή την 3ετία, αλλά και τα χρόνια που προηγήθηκαν, ότι σαν γονιός λίγα πράγματα μπορείς να κάνεις, αλλά πολλά να προσφέρεις. Η ζωή δεν είναι μονοσήμαντη, δεν ξεκινάει ούτε τελειώνει με τις σπουδές.
    Αλίμονο!
    Η αγωνία που βιώνουμε ως γονείς δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγωνία ενός (συνειδητοποιημένου) παιδιού. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δίνουμε συμβουλές, όχι με τον τσαμπουκά ενός παιδονόμου, αλλά ενός ανθρώπου που αγαπά αληθινά και ακόμη και αν το εκφράζει άκοσμα δεν παύει να είναι αγάπη.

    Είναι πολλές οι φορές που τους λέω «όταν θα γίνετε γονείς θα καταλάβετε».
    Από την άλλη σκέφτομαι «ρε, άσε τους να ζήσουν την ηλικία τους και μη τους φορτώνεις με ενοχές και διλλήματα. Όλα θα κυλήσουν φυσιολογικά, όπως μ’ εσένα».

    Δυστυχώς Μαρία μου δεν υπάρχουν σχολεία για μελλοντικούς γονείς.
    Αν υπήρχαν θα με είχαν μονίμως μετεξεταστέο!

    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο απ' το ελάχιστο που σε ξέρω, νομίζω ως είσαι απ' τους μπαμπάδες που "στύβουν και στύβονται" για το παιδί τους. Αλλιώς -νομίζω κιόλας- δεν θα παίδευες τις σκέψεις σου γράφοντας και μπλογκάροντας. Άσχετα με την επαγγελματική εξέλιξη των παιδιών σου, είμαι σίγουρη ότι στο πρόσωπό σου έχουν ένα εξαιρετικό πατρικό πρότυπο, για να αντιγράψουν και να ξεπεράσουν.
      Αυτό είναι και το ζητούμενο για κάθε παιδί. Τα υπόλοιπα έπονται...
      Χάρηκα που σε γνώρισα Πέτρο, ειλικρινά.
      Σου εύχομαι ολοψυχα Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα να περάσεις με την οικογένειά σου!

      Διαγραφή
  16. Κανελλάκη δε κάνει να κλαίμε στη δουλειά, εντάξει??
    'Αντε..Κι εσύ κι οι πορτοκαλάδες και ο λεμονστίφτης μαζί!
    'Ασε το παιδί ήσυχο μωρέ, σάμπως κι εμείς που ξέραμε τί να συμπληρώσουμε τί καταλάβαμε? Και που το συμπληρώνει, ήρωας είναι..
    Είσαι μια υπέροχη μανούλα..στο'χω πει?
    Μεγάλη αγκαλιά απο'δω μακριά.. <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. λοιπον Κανελλακι ομορφακι εγώ το περασα μεχρι τωρα δυο φορες και σου βγαζω το καπελλο Εν οψει της επομενης χρονιας που θα το ξαναμεταπερασω το ανεγκεφαλικο το τρεμουλο το ενα το αλλο το παραλλο σε συμεριζομαι , στιβω , ανασκουμπωνομαι , φουσκωνω , ξεσκουφωνω ,αλλα φιλεναδα δεν την δεχομαι τουτη την παρανοια των πανελληνιων , η ζωη δεν αρχιζει ουτε τελειωνει σε αυτο το σημειο . Τερμα τα ψυχοσωματικα ολων μας ας ζησουμε επιτελους ανθρώπινα Επιτελους ας υποχρεωσουμε τα παιδια μας να ζησουν την ηλικια τους διχως αχ και βαχ

    Λατρεια μου φως μου καλη Ανασταση !!!!! φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε γεια σου!
      Ξεχάσαμε την ουσία και κάναμε τα παιδιά άλογα κούρσας.
      Στύβε για εκτόνωση.

      Φιλιά πολλά σου στέλνω γλυκιά μου Κάτια!

      Διαγραφή
  18. Μάνα,μητέρα,μαμά Κανελλάκη σου εύχομαι Καλό Πάσχα και να θυμάσαι ότι οι γιορτές είναι.....μία ακόμη ευκαιρία για στύψιμο πορτοκαλιών στα αγαπημένα πρόσωπα!
    Φιλούρες γλυκιά μανούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάει από μόνο του χέρι Κριστίν μου. Ο λεμονοστίφτης έχει γίνει η φυσική προέκταση του χεριού μου.
      Φιλούρες κι από μένα!

      Διαγραφή
  19. Μόνα Μαρία, να είσαι πάντα καλά, γερή και δυνατή για να στύβεις πορτοκαλάδες... Καλή Ανάσταση σε όλους σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Xαχαχα ευχαριστώ Θάνο! Η πιο πρακτική και ρεαλιστική ευχή!!!
      Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα να έχεις με την οικογένειά σου.
      Φιλιά πολλά σου στέλνω!

      Διαγραφή
  20. Αχ!!!! Κανελλακι μου τι μου θυμησες..σαν ταινια η ζωη πίσω... και τωρα που ειδα απο αλλη μερια της γιαγιας, τα παιδια... βρε πως μαλακωνουμε ετσι;;;; σαν μπαγιατικα πορτοκαλια...χι.χιχ... μονο καλα να ειναι . τα παιδια..... τα ίδια παιρναμε και τωρα με την μικρή..μας ... με την μάνας της..χι.χι....εχουν εμενα για υπεράπιση τα εγγονια........και οι μανες τους.......Τα ιδια δεν μας ελεγες και εμααααάςςς!!!!!!! ......τι να πω τωρα;;;...ναι.. αλλα τότε δεν ήξερα... η απαντηση μου... ψιθυριστα πιο πολύ για το ακουσω εγώ....σου στελνω .. μαντιναδες που εγραψα οταν η πρώτη εγγονή μου εφευγε....για σπουδες...μπορείς να μπεις στη σκεψη μου..!!!!!!

    Σύρε στ ευχής μου την ευχή
    κι η σκέψη μου θα γίνει
    η χέρα που θα σε κρατά
    κουράγιο να σου δίνει

    Ξεπετασάρικο πουλί
    στο πρώτο πέταγμά σου
    παρ την ευχή μου να κρατά
    το ενα απ τα φτερά σου

    Μικρό πουλί μου άνοιξες
    φτερά για να πετάξεις
    θα γινω ίσκιος στην φωτιά
    του ήλιου μην τα κάψεις..!!!!!

    Τελεια η ιστορία και τοσο αληθινή..!!!!!!!! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.. σε όλους σας..... μια αγκαλια...με φιλι...μεγαλο...!!!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλάκι μου ευτυχώς που δεν είμαι καλή στη σύνθεση μαντινάδων,γιατί θα είχα γράψει τόμους ως τώρα. Πολύ συγκινητικά τα στιχάκια σου, πρέπει να είχες μεγάλο καημό τότε που τα έγραψες.
      Καλή Ανάσταση να έχετε και Χρόνια Πολλά Ρούλα μου! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και τον Σμαραγδένιο σου!

      Διαγραφή
  21. Πάλι τελευταία πέρασα από εδώ. Τρέξιμο αυτές τις μέρες... Σημασία έχει να κάνουμε τις δικές ΜΑΣ επιλογές, όσο λάθος ή σωστές κι αν αποδειχθούν στο τέλος. Μόνο κάνοντάς τα δικά μας λάθη μαθαίνουμε. Εγώ να δεις τι έχω τραβήξει με το θέμα σχολής. Χαχα. Φιλιά από την μακρινή Μελβούρνη. Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι είχα αγωνία να δω τη γνώμη σου πάνω στο θέμα. Είσαι πιο κοντά σ' αυτή την ηλικία και η πλέον αρμόδια να έχει άποψη. Σ' ευχαριστώ πολύ Αγριμάκι μου. Η φράση σου "Μόνο κάνοντάς τα δικά μας λάθη μαθαίνουμε", μου αρκεί. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρομαι και δεν δίνω συμβουλές (σερβίροντας την πορτοκαλάδα).

      Καλό Πάσχα να περάσετε στη μακρινή Μελβούρνη! Χρόνια Πολλά και καλή δύναμη να έχετε όλοι σας εκεί! Και καλή αντάμωση στα πάτρια!

      Διαγραφή