Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Θαυμά(ΖΩ) !

 
 
Της Μαρίας Κανελλάκη
 
 
 Με τη λίστα κοιμάμαι, με το στικάκι ξυπνάω. Τα όνειρά μου γίνανε σαν την Αθήνα του Καμίνη. Αφιλόξενα και τριτοκοσμικά. Οι αγαπημένοι μου ήρωες αντικαταστάθηκαν με φτηνά αντίγραφα. Kινεζιές του κερατά! Η οικογένεια Ντάλτον με την οικογένεια Παπακωνσταντίνου. Ο Οβελίξ με τον Βενιζέλο, η Κρουέλα με την Ανγκέλα κι ο Ηλίας του 16ου με τον Ηλία τον χρυσαυγίτη. Πεπεισμένη πως «…οι μάγκες δεν υπάρχουν πια/ τους πάτησε το τρένο…» (της ανάπτυξης), κι απάνω που ετοιμαζόμουν να βάλω τελεία στο κεφάλαιο «Oι αγαπημένοι μου ήρωες», γνώρισα ένα θαυμαστικό. Μάλλον θα το έφερε η κακοκαιρία που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Μπορεί και η χρόνια εξάρτησή μου από σουρεάλ, ή τουλάχιστον μη υλικές, ουσίες. Η αλήθεια είναι πως από τότε που ήρθε σαν απρόσκλητος επισκέπτης στη ζωή μου, σταμάτησα να βασανίζομαι από ερωτηματικά, αγκύλες, κόμματα και να βάζω αποσιωπητικά και παρενθέσεις στη σκέψη μου. Ζω μόνο για να ανακαλύπτω αφορμές και ανθρώπους που αξίζουν θαυμαστικά.

Για τα παιδιά που κάθε πρωί ανηφορίζουν ένα δρόμο προς κάποιο σχολείο! Που χτίζουν τη ζωή τους πάνω στ΄ αποκαΐδια που τους κληροδοτήσαμε. Γελάνε, φωνάζουν, παθιάζονται, κλαίνε, ερωτεύονται, βγάζουν γλώσσα στο σύστημα κι ορθώνουν, το ασχημάτιστο ακόμα, ανάστημά τους. Χτες έπεσα πάνω στο πιο νταλκαδιάρικο και ευρηματικό γκράφιτι της περιοχής. Στον τοίχο του γυμνασίου: «Σ’ αγαπάω ρε ΖΩΗ!!!». Τα θαυμαστικά από μένα… κέρασμα!



Για το ηλικιωμένο ζευγάρι του απέναντι διαμερίσματος! Κόντρα στις τηλεοπτικές «Κασσάνδρες» και τις κυβερνητικές επιδιώξεις, αντέχουν να επιβιώνουν, ν’ αγαπιούνται, να στηρίζονται τρυφερά ο ένας στον ώμο του άλλου και να φυτεύουν γεράνια και γιασεμιά στο μπαλκόνι τους. Αφήνονται γλυκά στο γήρας του σώματος, αλλά στήνουν οδοφράγματα στην άλωση της ψυχής τους. Τσουγκρίζουν ακόμα τα ποτήρια τους και ξορκίζουν το ζόφο, με πείσμα και μαγκιά εικοσάρηδων.



Για το κορίτσι που σερβίρει καφέδες τα σαββατοκύριακα! «…Αλλιώς, δεν έχει φροντιστήριο…», μου είπε αυθόρμητα μια μέρα. «… Άμα μαζέψω κι από μπουρμπουάρ, τσοντάρω και στα έξοδα της οικογένειας. Ζόρια μωρέ!... μόνο η μάνα μου δουλεύει….». Χαμόγελο από ατσάλι, και δυο μάτια φτιαγμένα απ’ τις πιο γαλάζιες θάλασσες του κόσμου. Τους επιτρέπει μόνο να υγραίνονται. Όχι να κλαίνε.



Για τον δεκαπεντάχρονο απόγονο κάποιου παλιού ιππότη, που ρίχτηκε στις φλόγες για να σώσει τα μικρότερα αδέρφια του, στο φλεγόμενο σπίτι της γιαγιάς τους. Σ’ ένα χωριό της Καβάλας. Χάθηκαν όλοι στους καπνούς και τις αναθυμιάσεις. Κι αν ήταν άλλες εποχές, θα βάζαμε παράσημα και τίτλους ή θα δαφνοστεφανώναμε την ηρωική πράξη. Σκαλίζω άπειρα θαυμαστικά και υποκλίνομαι στα πικραμένα μάτια ενός παιδιού, που θάφτηκαν στη λάσπη και τη μαυρίλα του σύγχρονου Μεσαίωνα. Κι ας καταναλώθηκε κι αυτό ως «θλιβερή είδηση» ή «παράπλευρη απώλεια». Κι ας το κάνανε ακόμα κι αυτό, αφορμή για ένα έκτακτο αλληλοφάγωμα στη Βουλή, μεταξύ φρέντο και τυρόπιτας. Λίγο πριν το θάψουν στο χωνευτήρι της λήθης.



Κι ας βρωμίζουν τον τόπο με τη δυσωδία του χνώτου τους. Κι ας ρηχαίνουν τις αξίες μας κι ας μαντρώνουν τις ζωές μας σε σύγχρονες φυλακές, ντοπάροντάς μας με παραισθησιογόνα για να μένουμε σε ισόβια καταστολή.



Σ’ όλα αυτά που αυτοπροσδιορίζονται ως σοβαρά, εγώ βλέπω μόνο μαγευτικούς ανθρώπους. Έτσι, από αντίδραση…




(Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Φλώρα και στο συναρπαστικό της παιχνίδι με τις λέξεις. Μέσα απ’ αυτή τη μαγική εμπειρία, είχα την τύχη να συναντηθώ με εξαιρετικούς ανθρώπους, με τους οποίους μοιραστήκαμε ιστορίες, εμπειρίες, ιδέες και βιώματα. Στον έκτο κύκλο του «Παίζοντας με τις λέξεις», είχα την τιμή να πάρω το δεύτερο βραβείο, αλλά πάνω απ’ όλα την ευτυχία να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους που με τίμησαν με τη βαθμολογία τους).

                                                            
                                                      
                                                        

44 σχόλια:

  1. Μεταφέρω κι εδώ το σχόλιό μου στην προπροηγούμενη ανάρτηση που αφορά όμως αυτή.....
    Μαρία μου να σε συγχαρώ για την διάκρισή σου στον διαγωνισμό μας... Κι ας είχαμε παρατράγουδα.... Χαίρομαι που σε γνώρισα και θα έχω πότε πότε την γνώμη σου για οδηγό στα γραφόμενά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν το βλέπω σαν διαγωνισμό, μάλλον σαν συναγωνισμό με ανθρώπους που θαυμάΖΩ και χαίρομαι το παιχνίδι μαζί τους. Η Φλώρα ίσως να μην έχει διαπιστώσει ότι το παιχνίδι που καθιέρωσε, έχει δυναμική, αλληλεπρίδραση και εξαπλώνεται ολοένα...
      Σπύρο η γνώμη σου έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα.
      Σ' ευχαριστώ από καρδιάς!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου πρωτα να σου πώ οτι σε συνχαιρω για την διακριση σου στο παιχνίδι της Φλωρας....όντως η ιατορία σου που την δαιβασα τωρα πιο προσεχτικά...άξιζε..την διάκρηση..αυτή........αυτήν την φορα....διαβασα πολύ γρήγορα τις ιστορίες ένεκα αλλων υποχρεώσεων.. και μπορεί να μην ήταν πολύ αντικημενική η βαθμαλογια μου...δεν θελω να δικαιολογηθώ...αλλά απο το να μην ψυφίσω καθόλου.. προτίμησα να ψηφίσω εστω και βιαστικά....... Το ηλικωμενο ζευγαρι...του απέναντι διαμερίσματος με αντιπροσωπευει απόλυτα..... αυτό ηθελα να σου πώ..........και να σου δηλώσω για αλλη μια φορά... τον θαυμασμό μου για τον τροπο που γραφεις... φιλακια ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου δεν θέλω να ξανασυζητήσουμε περί βαθμολογίας. Και δεν χρειάζεται μαζί μου να είσαι απολογητική. Μ' αρέσεις για τον ιδιαίτερο τρόπο που εκφράζεσαι και τώρα που με βοήθησες να σχηματίσω μιαν εικόνα για σένα, σε θαυμάζω διπλά!
      Οδοφράγματα στην ψυχή λοιπόν και δεν μασάμε τίποτα!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  3. Μαρία μου ευχαριστώ πάρα πολύ που βρίσκεσαι σ' αυτό το παιχνίδι και το στολίζεις κάθε φορά με τόσο ωραία κείμενα. Ευχαριστώ γιατί είσαι μια από τις φίλες που γεμίζουν τη ζωή μου με όμορφα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης! Σ' ότι ακριβώς έγραψες. Για κάθε λέξη και κάθε νόημα που περικλείονται σ' αυτή τη μικρή φράση.

      Διαγραφή
  4. Το πιστεύεις ότι με πέτυχες την ώρα που ετοιμαζόμουν να κάνω αναδημοσίευση από το ιστολόγιο της Φλώρας; Με πρόλαβες, άτιμο, και ήθελα να ήμουν πρώτη!! Αυτή την περίοδο ζω μοναχά για να ανακαλύπτω τέτοιους ξεχωριστούς ανθρώπους... Ίσως αυτοί μας βγάλουν από το τέλμα. Κάτι σχετικό είχε γράψει πριν από λίγο καιρό και η Μαρία εδώ http://margo-k.blogspot.com.au/ Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μεγάλα πνεύματα...
      Ανακάλυπτε και μετέδιδε αυτό που ανακαλύπτεις.
      Να μείνουμε ξύπνιοι και να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας. Εκεί που στοχεύουν δηλαδή.

      Ευχαριστώ για την ανάρτηση που έστειλες. Εξαιρετική!
      Φιλιά πολλά σου στέλνω!

      Διαγραφή
  5. Μαρία μου όπως λέει και το αγρίμιο άνωθεν μου ....είσαι ξεχωριστό άτομο! Υπέροχη και αυτή τη φορά ( το είχα γράψει και στο σχολιασμό μου στη Φλώρα θυμάμαι...πιθανόν να αδικώ το 12 -και κάποιες άλλες ιστορίες- αλλά έτσι όπως είναι το σύστημα μπορούμε μονάχα τρεις! Η πένα σου και η ευχέρεια σου διακρίνεται!
    Χαίρομαι που συμμετέχουμε τόσο αγνά στο παιχνίδι της Φλώρας!
    Φιλιά!
    Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!

    ΥΓ: Με τις λέξεις που είναι ήδη στα χέρια της Φλώρας είμαι σίγουρη ότι θα ζωγραφίσεις στο 7ο παιχνίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ γλυκιά Αριστέα!
      Αδιάφορο το τι ψήφισες. Κι εγώ δεν σε ψήφισα, αν το δούμε έτσι.
      Σημασία έχει η προσπάθεια και το Ευ Αγωνίζεσθαι.

      (Προσπαθώ να φανταστώ τις λέξεις που θα διαλέξεις. Είμαι βέβαιη ότι κάθε λέξη θα είναι από μόνη της μια ιστορία. Έχω αγωνία δεν σου κρύβω... )

      Διαγραφή
  6. Η ιστορία σου μου άρεσε πολύ..την ψήφισα κιόλας...
    Γράφεις υπέροχα και άξιζες τη διάκριση!!
    Καλή Κυριακή..φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πω τότε εγώ για τις φωτογραφικές σου (και όχι μόνο) δεινότητες;
      Ευχαριστώ πολύ Μαράκι!
      Καλό υπόλοιπο Κυριακής να έχεις κι εσύ!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα, Μαρία! ❀~✿

    Τα συγχαρητήριά μου και εδώ, όπου, σχεδόν, θα γράψω ό,τι κι εχθές, στο blog της Flora Gia: με έχεις κερδίσει από το πρώτο κείμενό σου (η Πελαζί ήταν αυτό. Η Σιμόνα, το δεύτερο) που διάβασα και θεωρώ την "πένα" σου από τις πιο ελπιδοφόρες -πιστεύω ότι έχεις να δώσεις πολλά, κι εμείς, να κερδίσουμε ακόμη περισσότερα από 'σένα!

    Ευφυία (και συναισθηματική), ευαισθησία και τρυφερότητα που συγκλονίζουν χωρίς να αγγίζουν το μελό, εξαιρετική ευχέρεια στο λόγο, θαυμάσια χρήση της γλώσσας!

    Πολλά Εύγε, σε θαυμάΖΩ!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμοιβαία τα αισθήματα και ο θαυμασμός!
      Σ' ευχαριστώ για τα σχόλια σου. Με βοηθούν πολύ. Αν έχω κάτι να καυχιέμαι (τρομάρα μου!), είναι η διαρκής προσπάθεια να ξεστραβώνομαι συναισθηματικά. Ζόρικο το σπορ, αλλά αξίζει ρε γμτ!

      Και τον δικό μου θαυμασμό, γιατί τις λίγες φορές που πέρασα απ' το "σπίτι" σου, βρήκα λόγους και αφορμές να εξασκήσω συναισθήματα και αντοχές.
      Και τα δικά μου φιλιά!

      Διαγραφή
  8. Ιστορίες ανθρώπων, Μαρία μου, που στις δύσκολες εποχές που έχουμε μπει είναι όντως ηρωικές.
    "Ηρωικό", όμως είναι -θα μου επιτρέψεις να επισημάνω- και το γεγονός, ότι υπάρχει μια ευαίσθητη καρδιά και μια ανθρώπινη ματιά όπως η δική σου, που μπορεί να τα διακρίνει και να τ' αναδείξει μέσα στην πλημμυρίδα του τίποτα και του μηδέν.
    Υπάρχει ζωή, υπάρχουν άνθρωποι κι όσο υπάρχουν θα υπάρχει κι ελπίδα.
    Να είσαι καλά που με το κείμενό σου αυτήν την ελπίδα αναθέρμανες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Ευάγγελε.
      Η ματιά μου από μόνη της δεν θα λειτουργούσε, αν δεν έβρισκε ως αποδέκτες και άλλες αντίστοιχες ματιές. Να γίνονται μια αόρατη αλυσίδα και να μάθουμε να "παρατηρούμε" κι όχι απλά να κοιτάμε.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  9. Καλώς σας βρίσκω!!!
    Μαρία μου συγχαρητήρια για την υπέροχη ιστορία!!! Με άγγιξε ιδιαίτερα όταν την πρωτοδιάβασα και με εκφράζει κιόλας... Όπως και η προηγούμενη, η ιστορία της Σιμόνα... Να είσαι καλά και να συνεχίσεις να γράφεις τόσο όμορφα!!! Φιλιά!!!
    Φωτεινή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φωτεινή μου εγώ σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου, για την επίσκεψή σου και για την παρουσία σου σ' αυτή τη μοναδική εμπειρία που ζούμε μέσω της Φλώρας ("Floras Airlines" πρέπει να τη λέμε στο εξής, αφού μας ταξιδεύει στους πιο όμορφους προορισμούς :-)

      Kαλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  10. Να κι άλλος ένας επιβάτης της "Floras Airlines"... την καλησπέρα μου και συγχαρητήρια για τη διάκρισή σου!

    Η ιστορία σου ήταν μέσα σε αυτές που ξεχώρισα... και μάλλον την αδίκησα - πάντα την "πατάω" με την ψηφοφορία, γιατί συνήθως ξεχωρίζω παραπάνω από τρεις ιστορίες και στο τέλος όλο και κάποια αδικώ. Αυτή τη φορά η γραφή σου διαφέρει από τις προηγούμενες - με ξάφνιασες! Δεν την ψυχολόγησα καθόλου ως δική σου και το ευχαριστήθηκα πιο πολύ στο τέλος που με "ξεγέλασες" -θεωρώ μοναδική την ικανότητα του να επιτυγχάνεις τη διαφοροποίηση στη γραφή σου, από ιστορία σε ιστορία!

    Χαίρομαι πάρα πολύ που είμαστε μαζί σε όλο αυτό, αγαπημένη μου συνεπιβάτιδα της "Floras Airlines". Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

    Φιλιά, καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσθέτω (θα έσκαγα να μην το πω): Θαυμά(ΖΩ) - είναι θαύμα που ζω με όλα αυτά που συμβαίνουν; 'Η απλώς "Θαυμάζω" όλους αυτούς που αντέχουν και επιβιώνουν;

      Διαγραφή
    2. Γεια σου Έλλη μου, αγαπημένη συνεπιβάτιδα (θα της το κολλήσουμε στο τέλος της Φλώρας μας και θα την κάνουμε "ιπταμένη"), χαχα...
      Λοιπόν, σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα σχόλιά σου και ναι έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα παρατήρησες. Δεν γράφω ποτέ στο ίδιο ύφος, μ' αρέσει να περιπλανιέμαι ανάλογα με το θέμα και την έμπνευση της στιγμής. Συνήθως είμαι καυστική και αυτό που είδες είναι το πιο αντιπροσωπευτικό μου (σου δίνω σκονάκι τώρα).
      Το "ΘαυμάΖΩ" σημαίνει κάθε τι που απορρέει απ' τις δύο λέξεις και έτσι όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Για μένα, είναι ξεκάθαρο νομίζω ότι σημαίνει Ζω για να Θαυμάζω. Πάντως μου άρεσε πολύ ο πρώτος συνειρμός σου :-)
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα και σε σένα φίλη μου!

      Διαγραφή
  11. Μαρία σ΄ευχαριστώ για τη χαρά που μου έδωσες να διαβάζω τα υπέροχα κείμενά σου. Συνταξιδιώτισσα κι εγώ, απολαμβάνω το ταξείδι , την υπέροχη φιλοξενία της Φλώρας και τολμώ να ξεδιπλώνω τη φαντασία μου και ν΄αραδιάζω στο χαρτί ιστορίες και στίχους που αν δεν υπήρχε το παιχνίδι των πέντε λέξεων ίσως δεν έμπαινα στον κόπο ποτέ να γράψω !!!
    Είμαι ευγνώμων για τη χαρά και την ικανοποίηση που μου έχει δώσει η ανάγνωση των κειμένων όλων των συμμετεχόντων!!!
    Σαν διαμάντια ξεχωρίζουν όμως κάποια κείμενα, είναι συγκλονιστικά και αποκαλύπτουν τους ξεχωριστούς δημιουργούς πίσω απο τις λέξεις, τις φράσεις, τις ιδέες, γι΄αυτό νοιώθω την ανάγκη να σου εκφράσω το πόσο πολύ με έχουν αγγίξει τα ξεχωριστά γραπτά σου !!!
    Υποκλίνομαι. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. E, τώρα τι να πω εγώ;
      Mόνο να κοκκινήσω μπορώ.
      Και να διαχειριστώ τον ενθουσιασμό μου για τα σχόλια αυτά, από έναν άνθρωπο σαν εσένα.

      Κι εγώ πιο βαθιά... Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε :-)

      Διαγραφή
  12. Μαρία ότι και να πω θα είναι λίγο για το κείμενό σου.
    ΘΑΥΜΑΖΩ απλώς!
    Με όλη την σημασία της λέξεως!!!

    Υ.Γ. Μερικές φορές νομίζω ότι έχουμε τις ίδιες σκέψεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "μερικές φορές" τι το ήθελες;

      (Σ' ευχαριστώ, από καρδιάς!!! Ξέρεις εσύ ;-)

      Διαγραφή
  13. Οπως όλα σου τα κείμενα υπέροχο!
    Η ξεχωριστή σου πένα αναδεικνύει καθημερινούς ήρωες βιοπαλαιστές που παίρνουν άλλη διάσταση στα κείμενά σου!
    Χαίρομαι πολύ που μας δίνεις τη δυνατότητα να σε διαβάζουμε.

    Καλή εβδομάδα με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που μου δίνετε τη δυνατότητα να σας κάνω κοινωνούς στις αγωνίες μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ Καπετάνισσα μου!

      Διαγραφή
  14. Θεά είσαι αγάπη μου! Διαμάντι!
    Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι καληνύχτα!
    Έχω μια κούραση λέμε...

    *Γράψε κανά βιβλίο επειγόντως!
    Σελίδα-σελίδα θα το πηγαίνουμε;
    Αφού το' χεις! Τι το παιδεύεις;!
    Φιλάκια πολλά γλυκό μου "Κανελλάκη"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nαι, εγώ κι ο ποιητής Φανφάρας!...
      Την "Φαρλάκαινα" ψάχνω για να μου το εκδώσει :-)

      Διαγραφή
  15. Τα συγχαρητήρια Μαρία μου.
    Το έχεις παιδί μου,το έχεις!
    Συνέχισε και εδώ είμαστε να σε απολαμβάνουμε και εσένα και όλους τους φίλους που συμμετέχουν με τόσο μεράκι και διάθεση!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Χριστίνα μου, εδώ είμαστε όλοι. Είμαστε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα... Στην κυριολεξία όμως...
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  16. Μαρία, πήρες τους 3 βαθμούς μου στην βαθμολόγηση των ιστοριών και πραγματικά πιστεύω πως η ιστορία σου τους άξιζε!!! Με άγγιξε περισσότερο από τις υπόλοιπες!!
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τίνα μου σ' ευχαριστώ πολύ που με τίμησες με τη βαθμολογία σου, αλλά και για τη βόλτα σου ως εδώ...
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Αχ Μαρία... με πολλή αγάπη ρε αυτό το "αχ"...με πολλή αγάπη! Σε φιλώ και σου στέλνω μια απέραντη αγκαλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πού'σαι ρε χαμένο; Με πολλή αγάπη αυτό το "χαμένο"... με απέραντη αγάπη.
      Κι εγώ σε φιλώ και σου στέλνω μια απέραντη αγκαλιά κι ένα μαυρισμένο μάτι (μαύρα μάτια έκανα...)
      φιλιά

      Διαγραφή
  18. Πιστεύω πραγματικά, πως οι άνθρωποι που κουβαλάνε βαρύ σταυρό στους ώμους τους, έχουν μεγαλύτερα αποθέματα αντοχής, αγάπης και στωικότητας.
    Αντί να τους δώσει κάποιος δύναμη, είναι εκείνοι που δίνουν...
    Είναι οι άνθρωποι πίσω από τα φώτα, που παλεύουν αξιοπρεπώς και αθόρυβα.

    Χίλια μπράβο, Μαρία μας, ΚΑΙ γι'αυτό το κείμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ένα δώρο για σένα. Σε περιμένει...

    http://pistos-petra.blogspot.gr/

    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι μεγάλο κάθαρμα!
      Χαχα... τι να σου πω ρε πιστή φίλη;
      Και σκύλος να ήσουν δεν θα με "μύριζες" με τόση ακρίβεια!
      Ευχαριστώ μωρέ! Με τιμάει η ανάρτησή σου και η αγάπη σου.

      Διαγραφή
    2. Ευτυχώς, Μαρία, ακόμα υπάρχουν άνθρωποι άξιοι θαυμασμού!!! Δε φαίνονται, δε το φωνάζουν..απλά τους ανακαλύπτεις εσύ. Και είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα αυτό! Σου δίνουν ελπίδα, κουράγιο και χαμόγελο! :)
      Φιλιά!!

      Διαγραφή
  20. Θα περιαυτολογήσουμε τώρα!
    Αφού είσαι διαμάντι...
    Μια γλυκιά καληνύχτα Κρητικό μου "Κανελλάκη"!...

    "Αύρα" το λένε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. κ έτσι πάντα να βλέπεις μαγευτικούς ανθρώπους, για να καθρευτίζεσαι στα μάτια τους ... πολύ καλό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή