Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Φίλη, πάμε θέατρο;

Της Φωτεινής Μπούρου
 
 
photo: Θάνος Τσάκαλος
Ακόμα θυμάμαι πόσο πολύ θέλαμε να πάμε θέατρο. Και τελικά τα καταφέραμε, πήγαμε. Όμως, όχι σε μια από τις συνηθισμένες παραστάσεις. Ήταν μια ξεχωριστή παράσταση, ένα θέατρο σκιών με άγνωστους ως τότε ηθοποιούς.

 
Είναι κάποιες στιγμές που οι φίλοι έρχονται πιο κοντά και άλλες που απομακρύνονται. Όταν, όμως, το ψέμα  χτυπήσει την πόρτα, πώς αντιδράς; Και βασικά, τι είναι ψέμα; Είναι ένα απλό ψέμα; Λευκά αθώα ψεματάκια; Το να ξεχνάς να αναφέρεις ένα συμβάν; Το να προδίδεις ή να απατάς; Λίγο από όλα; Ο καθένας δίνει πάντα την δική του ερμηνεία ανάλογα με την πλευρά στην οποία βρίσκεται.

 
Όταν, όμως, στήνεις ένα ολόκληρο θέατρο με μεγάλη επιτυχία αρχικά και τελικά γίνεσαι αντιληπτός γιατί περιμένεις ή καλύτερα απαιτείς να είναι και ο άλλος τυπικός και απόλυτα ειλικρινής μαζί σου; Σκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να μη σου αναφέρει κάτι για να δει αν θα συγκινηθείς επιτέλους να βγάλεις τη μάσκα, που τόσο τον έχει πληγώσει;  Όχι, βέβαια, γιατί θεωρείς ότι εσύ μπορείς να παίζεις θέατρο, αλλά οι άλλοι όχι. Όμως, υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Δεν είμαστε στο θέατρο, αλλά στην αληθινή παράσταση της ζωής. Όταν τελειώσει αυτή η παράσταση, δε θα ξαναπαιχτεί το ίδιο έργο, θα έχει τελειώσει οριστικά.

 
Και ο καθένας τότε παίρνει το δρόμο του. Ο καθένας έχει βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Κάποιοι θεωρούν άψογη την παράσταση και το παραδέχονται ανοιχτά. Άλλοι θεωρούν φοβερή την παράσταση χωρίς να το δηλώνουν. Όμως, αποκαλύπτονται από τις πράξεις τους. Μάλλον, οι τελευταίοι βρίσκονται στα χνάρια της ηθοποιίας, αφού δεν υπάρχει λόγος να το κρύβουν και οι πράξεις τους φωνάζουν από μακριά. Μήπως, μάλιστα, είναι και καλύτεροι ηθοποιοί αφού κατακρίνουν κάποιον για κάτι χωρίς να έχουν ακούσει την δική του πλευρά και στη ουσία κάνουν τα ίδια και χειρότερα; Βέβαια, υπάρχει και η τρίτη κατηγορία ανθρώπων που υποστηρίζει απλά ότι πρόκειται για μια καταπληκτική ηθοποιό.
Έρχεται, λοιπόν, και φάση στην οποία αρχίζεις να διακρίνεις πλέον τους πραγματικούς σου φίλους ανεξάρτητα αν υπάρχουν ακόμα ή όχι «στα διαδικτυακά χαρτιά». Και όπως είπε μια πολύ καλή και σοφή φίλη: «Οι πραγματικοί φίλοι, φαίνονται υπό καθεστώς πίεσης και πανικού. Αυτοί που θα διαφυλάξουν την κριτική τους ικανότητα και σε γνωρίζουν καλά, θα παραμείνουν φίλοι σου» .
Το σίγουρο είναι πως σε αυτή τη ζωή θα δούμε πολλές παραστάσεις ακόμα. Τουλάχιστον, ας είναι οι περισσότερες με γέλιο.
 

12 σχόλια:

  1. Το θέατρο τι είναι; 'Οψεις της ίδιας της ζωής.

    Στενάχωρο και δύσκολο να διαπιστώνεις πως η ζωή σου η ίδια είναι "θέατρο". Ο "ρόλος" τότε γίνεται άχαρος, αταίριαστος κι η "παράσταση" κακοπαιγμένη κι αδιάφορη.

    Επειδή όμως αυτά συμβαίνουν όχι σπάνια κι όπως λες "σε αυτή τη ζωή θα δούμε πολλές παραστάσεις ακόμα", εύχομαι κάθε "ρόλος" σου -όποιος κι αν είναι αυτός- να 'ναι καλύτερος απ' τον προηγούμενο και σε κάθε "παράσταση" να διαπιστώνεις πως έχεις γύρω σου όλο και περισσότερους φίλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι, Ευάγγελε. Ευτυχώς η ζωή είναι γεμάτη "παραστάσεις"! Και ανάμεσα σε αυτές τις κακοπαιγμένες είναι και οι ευχάριστες, οι αληθινές. :)
    Όσον αφορά τους φίλους, σημασία δεν έχει η ποσότητα, αλλά η ποιότητα των ανθρώπων που έχουμε δίπλα μας. Βέβαια, όσο περισσότεροι είναι, τόσο το καλύτερο. Σε ευχαριστώ για την ευχή!
    Και εγώ εύχομαι οι περισσότερες "παραστάσεις" στη ζωή μας να είναι γεμάτες ζωντάνια και γέλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φωτεινή μου οι φίλοι κάνουν αυτό που μπορούν.
    Οι πραγματικοί φίλοι κάνουν αυτό που πρέπει.

    Απόλαυσε τις μικρές-καθημερινές παραστάσεις της ζωής σου, γιατί αυτές θα σε βοηθήσουν να διακρίνεις την αλήθεια απ' το ψέμα, σε βάθος χρόνου.
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία, πολύ ωραίο αυτό που είπες. Έτσι ακριβώς είναι. Για τους ανθρώπους που αγαπάμε πρέπει να βάζουμε και στην άκρη το "εγώ"-συμφέρον μας.
      Έχεις δίκιο. Και εξάλλου ο χρόνος όλα τα γιατρεύει και όλα τα αποκαλύπτει...
      Φιλιά από την όμορφη Θεσσαλονίκη!

      Διαγραφή
  4. Φωτεινή μου, όπως λες κι εσύ, στη ζωή δεν υπάρχει πρόβα. Είναι μια η παράσταση. Προσπάθησε, λοιπόν, να διακρίνεις εγκαίρως ποιοι περιφέρονται με προσωπεία, ώστε να αποφεύγεις τις κακοτοπιές.
    Καθώς, όμως, η ζωή θα ήταν βαρετή χωρίς σκαμπανεβάσματα, ακόμα κι αν ξεγελαστείς από κάλπικους ανθρώπους, μην πτοείσαι!
    Προχώρα και μην αναλώνεσαι σε άσκοπα "γιατί". Carpe diem! Η ζωή είναι μια αστραπή, έλεγε ο Καζαντζάκης, αλλά προλαβαίνουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κωνσταντίνα μου, σίγουρα όταν παθαίνεις, μαθαίνεις. Και τα παθήματα είναι τα καλύτερα μαθήματα. Έτσι, στις επόμενες παραστάσεις απλά είσαι λίγο πιο επιφυλακτικός. Και επειδή κάθε παράσταση μπορεί να διαρκεί λίγο -η ζωή είναι όντως μια αστραπή- πρέπει να τις ζούμε όλες και να τις απολαμβάνουμε! Πάντα με το χαμόγελο!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  5. Φωτάκο υπάρχει και άλλη λύση να παίξεις και εσύ μια παράσταση.
    Την παράσταση της ζωής σου και σαν πρωταγωνίστρια, σκηνοθέτης, αλλά και θιασάρχης να μην αφήσεις κανέναν κομπάρσο να σε κάνει να κάνεις δεύτερη σκέψη για τον εαυτό σου και τις ικανότητές σου. Να διαλέγεις πάντα εσύ με αυστηρότητα το καστ και να είσαι σίγουρη ότι η παράσταση θα σκίσει γιατί όλες οι παραστάσεις αν έχει πυγμή και αυτοπεποίθηση ο θιασάρχης και ο σκηνοθέτης πάει τέλεια και δεν του την αχαλάει κανείς.
    Τα φιλιά μου και όρμα τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ'αρέσει το σκεπτικό σου Έλενα!! Θα βάλω μπρος για το ρόλο!
      Πολλά φιλιά!!!

      Διαγραφή
  6. Εγώ θα ευχηθώ αυτές οι αληθινές παραστάσεις της ζωής σου να'ναι αμη τι άλλο κωμωδίες και ευχάριστες για να μη χρειαστεί να "τεστάρεις" τους πραγματικούς φίλους.
    Γνωρίζεις ότι στη χαρά μας όλοι είναι φίλοι στις στεναχώριες φαίνονται οι πραγματικοί!
    Φοβάμαι από'δω και στο εξής ελάχιστοι θα μείνουν για όλους μας γιατί οι φαρσοκομωδίες τελείωσαν και αρχίζουν τα δράματα μετά απ'τα θρίλερ που ζήσαμε!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα έλεγα, επίσης, ότι οι πραγματικοί φίλοι χαίρονται με τη χαρά μας και στη λύπη μας στεναχωριούνται και προσπαθούν να μας παρηγορήσουν.
    Λίγοι ή πολλοί, θα φανεί ζουζού! Όπως και να'χει, ας προσπαθήσουμε να διασκεδάσουμε όσο μπορούμε και σε αυτές τις παραστάσεις!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εμπιστεύσου το ένστικτο σου καλό μου.. Συνήθως δε πέφτει έξω. (Προσφάτως διαπιστωθέν αυτό.. :) )
    Και να θυμάσαι πως καταβάθος όλοι οι άνθρωποι είναι πρώτα εγωιστές και μετά σκεπτόμενα όντα..Αυτό βοηθάει κάπως.
    Φιλούθκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλενάδα, αυτό έχω διαπιστώσει και εγώ για το ένστικτο-εδώ και αρκετό καιρό. Πόσες φορές έχω πει στον εαυτό μου "έπρεπε να είχα ακούσει το ένστικτο μου";! Ε, νομίζω πως ήρθε η ώρα να το κάνω. Το πολύ πολύ να πέσει και αυτό μια φορά έξω..χιχι!
      Θα το έχω κατά νου.
      Φιλιά στο όμορφο νησί!

      Διαγραφή