Φίλη, πάμε θέατρο;

Της Φωτεινής Μπούρου

 

 

photo: Θάνος Τσάκαλος

Ακόμα θυμάμαι πόσο πολύ θέλαμε να πάμε θέατρο. Και τελικά τα καταφέραμε, πήγαμε. Όμως, όχι σε μια από τις συνηθισμένες παραστάσεις. Ήταν μια ξεχωριστή παράσταση, ένα θέατρο σκιών με άγνωστους ως τότε ηθοποιούς.

 

Είναι κάποιες στιγμές που οι φίλοι έρχονται πιο κοντά και άλλες που απομακρύνονται. Όταν, όμως, το ψέμα  χτυπήσει την πόρτα, πώς αντιδράς; Και βασικά, τι είναι ψέμα; Είναι ένα απλό ψέμα; Λευκά αθώα ψεματάκια; Το να ξεχνάς να αναφέρεις ένα συμβάν; Το να προδίδεις ή να απατάς; Λίγο από όλα; Ο καθένας δίνει πάντα την δική του ερμηνεία ανάλογα με την πλευρά στην οποία βρίσκεται.

 

Όταν, όμως, στήνεις ένα ολόκληρο θέατρο με μεγάλη επιτυχία αρχικά και τελικά γίνεσαι αντιληπτός γιατί περιμένεις ή καλύτερα απαιτείς να είναι και ο άλλος τυπικός και απόλυτα ειλικρινής μαζί σου; Σκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να μη σου αναφέρει κάτι για να δει αν θα συγκινηθείς επιτέλους να βγάλεις τη μάσκα, που τόσο τον έχει πληγώσει;  Όχι, βέβαια, γιατί θεωρείς ότι εσύ μπορείς να παίζεις θέατρο, αλλά οι άλλοι όχι. Όμως, υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Δεν είμαστε στο θέατρο, αλλά στην αληθινή παράσταση της ζωής. Όταν τελειώσει αυτή η παράσταση, δε θα ξαναπαιχτεί το ίδιο έργο, θα έχει τελειώσει οριστικά.

 

Και ο καθένας τότε παίρνει το δρόμο του. Ο καθένας έχει βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Κάποιοι θεωρούν άψογη την παράσταση και το παραδέχονται ανοιχτά. Άλλοι θεωρούν φοβερή την παράσταση χωρίς να το δηλώνουν. Όμως, αποκαλύπτονται από τις πράξεις τους. Μάλλον, οι τελευταίοι βρίσκονται στα χνάρια της ηθοποιίας, αφού δεν υπάρχει λόγος να το κρύβουν και οι πράξεις τους φωνάζουν από μακριά. Μήπως, μάλιστα, είναι και καλύτεροι ηθοποιοί αφού κατακρίνουν κάποιον για κάτι χωρίς να έχουν ακούσει την δική του πλευρά και στη ουσία κάνουν τα ίδια και χειρότερα; Βέβαια, υπάρχει και η τρίτη κατηγορία ανθρώπων που υποστηρίζει απλά ότι πρόκειται για μια καταπληκτική ηθοποιό.

Έρχεται, λοιπόν, και φάση στην οποία αρχίζεις να διακρίνεις πλέον τους πραγματικούς σου φίλους ανεξάρτητα αν υπάρχουν ακόμα ή όχι «στα διαδικτυακά χαρτιά». Και όπως είπε μια πολύ καλή και σοφή φίλη: «Οι πραγματικοί φίλοι, φαίνονται υπό καθεστώς πίεσης και πανικού. Αυτοί που θα διαφυλάξουν την κριτική τους ικανότητα και σε γνωρίζουν καλά, θα παραμείνουν φίλοι σου» .

Το σίγουρο είναι πως σε αυτή τη ζωή θα δούμε πολλές παραστάσεις ακόμα. Τουλάχιστον, ας είναι οι περισσότερες με γέλιο.