Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Πετάγομαι Πάνω !

Της Μαρίας Κανελλάκη
 
 
 
Να’ μαι κι εγώ… Καλώς σας βρήκα!...Δεν άργησα πολύ ε; Έχασα το δρόμο μου και μπλέχτηκα στα στενά. Είναι κι αυτή η βροχή που δε λέει να κοπάσει… Τι έχουμε απόψε;… Α, τσιπουράκι και γαύρο μαρινάτο!... Μισό να πεταχτώ να βρω την παλιά κασέτα του Στέλιου. Να το κάψουμε απόψε! Το σύμπαν! «Στην υγειά μας και να πεθάνει ο φόβος!». Κι ύστερα να βάλουμε τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου, ν’ ανταλλάξουμε στίχους και ματιές και φιλιά και χτυπήματα στην πλάτη. Να τσουγκρίσουμε ποτήρια και να ματώσουμε με τον «Αύγουστο» του Νικόλα. Κι αν είναι να κλάψουμε, ας το κάνουμε τραγουδώντας την «Καντάτα για τη Μακρόνησο». Να ξαναστήσουμε Κυριακάτικα τραπέζια, με λινά τραπεζομάντηλα και μυρωδιές ψητού. Να περιμένει η μάνα μας στην ορθάνοιχτη αυλόπορτα και τα μάγουλα των παιδιών να τα γδέρνει η αλισάχνη κι οι φανέλες τους να μυρίζουν ιδρώτα απ’ το παιχνίδι. Να μου κόβεις βουκαμβίλιες απ’ το ενετικό πηγάδι και να στολίζεις τα μαλλιά μου στο φεγγαρόφωτο. Να διαβάζουμε βιβλία και να λιώνουμε τις νύχτες σε ξύλινα τραπέζια, με ρακές, αναλύσεις και πειράγματα. Να μου αγγίζεις κρυφά το χέρι κάτω απ’ το καρό τραπεζομάντηλο. Να ερωτευόμαστε το φιλότιμο, την καθαρή ματιά, το στητό περπάτημα, τη μαγκιά του πονεμένου που σφίγγει τα δόντια, να γινόμαστε ένα μικρό σύμπαν, μια ατσαλένια γροθιά. Να γινόμαστε «ένα»…

Όχι μωρέ, δεν είναι η νοσταλγία που μου παίζει περίεργα παιχνίδια. Στ’ αλήθεια είμαι εδώ κοντά σας. «Πώς ήρθα;»… Από μια χαραμάδα του χρόνου τρύπωσα κι άλλαξα διάσταση. Αντί για το τέρμα, ξαναγύρισα πίσω, στην εποχή της αφετηρίας. Είχα και μια παλιά φωτογραφία, κειμήλιο του συγχωρεμένου του παππού μου. Την πήρα μαζί μου για χάρτη, στην πορεία μου προς το «Κάποτε». Τότε που γρατζούναγε το μπουλγαρί με τον Φουσταλιέρη και σηκωνόταν ο πατέρας, με τα χέρια ανοιγμένα σαν το Χριστό πάνω στο Σταυρό του. Κι έφερνε τις βόλτες του και δάκρυζαν τα βυζαντινά του μάτια απ’ την κατάνυξη της στιγμής… «…Όσο βαρούν τα σίδερα…». Και γινόταν αγρίμι η ψυχή κι άνοιγε ο νους διάπλατα, έβρισκε διέξοδο ο πόνος και γινόταν πείσμα και λυσσαλέα ανυπακοή στον καταχτητή. Εκεί, στο μικρό αυτοσχέδιο θυσιαστήριο που στήνανε τα βράδια, με όπλο τους τη γνώση και το σεβασμό της ζωής, σκοτώνανε το θάνατο, σε μικρούς πύρινους κύκλους από παρέες. Απελπιστικά ερωτεύσιμοι ήρωες, παθιασμένοι με το παρόν που τους έλαχε να ζήσουν και έντιμοι με την ιστορία που αφήνανε πίσω τους.

Να κάτσω μαζί σας; Να χωθώ σ’ αυτή τη γωνίτσα της φωτογραφίας; Στη σχισμή μιας ανάμνησης; Στην αντίστροφη διαδρομή του λεπτοδείκτη; Να κλέψω λίγη δόξα, λίγο απ’ το λούστρο της γενιάς σας; Κι αν είναι να επιστρέψω στο «Τώρα», να μου έχετε έτοιμο ένα αυτοσχέδιο αερόστατο. Κι όταν ζορίζομαι πολύ, ν’ ανηφορίζω το βλέμμα μου σε σας, να νιώθω τα φτερουγίσματά σας, να μη λογαριάζω τις ουράνιες αποστάσεις, να καβαλάω το χρόνο και να σας έρχομαι επίσκεψη. Έχω ανάγκη από ένα μεταφυσικό φάρο, εδώ που με ξέβρασε ο χρόνος. Στην άκρη του Πουθενά και στην εποχή του Τίποτα.

Να θυμάμαι την ιστορία μου, για να μπορώ να τη συνεχίσω…



Αξιώθηκα για άλλη μια φορά να κερδίσει η ιστορία μου το τρίτο βραβείο στο 7ο παιχνίδι της Φλώρας (Παίζοντας με τις λέξεις). Να ξαναστείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικοδέσποινα και διοργανώτρια του εξαιρετικού διαγωνισμού (συναγωνισμού θα το όριζα εγώ), και σ’ όλους τους φίλους και τις φίλες που με συντρόφεψαν κι αυτή τη φορά με τις ιστορίες τους, τα ποιήματά τους και τα σχόλιά τους. 

Μαρία Κανελλάκη


 

37 σχόλια:

  1. Επειδή δεν υπάρχει το τέλειο, ήρθα να πω κι εγώ ένα..αστείο να ευθυμήσουμε: μα βρε άνθρωπε, "7.13πμ" ανέβασες αυτήν την ιστορία, ή...να το δώσεις το ρολόι και να πάρεις κομπολόι καλύτερα;;;
    Εξάλλου, ταιριάζει γάντι με το κλίμα του κειμένου, το βραβείο και τις περιγραφές μιας ζωής που δεν υπάρχει πια;!...
    Κοίτα που δεν σε ψήφισα τελικά!
    Οι κεραίες μου δεν πιάνουν καλά αυτές τις μέρες, αν και εκεί, στης Φλώρας, γράφτηκαν πολλά διαμάντια, τι να πρωτοψηφίσει κανείς...

    Συγχαρητήρια (ξανα)λέμε!!!!!!!!!
    Φιλάρες μάνα μου!
    Α! Έλα από κει σήμερα να..κλάψουμε "ολίγον τι"!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μη βαράς ρε Τζόαν, το διόρθωσα και το ρολόϊ και κομπολόϊ έχω για παν ενδεχόμενο!
    Και σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου και απ' τα μέρη σου ήρθα κι έκλαψα κι εγώ μαζί σου...
    Οπισθοδρομικά φιλιά σου στέλνω και μη μασάς λέμε!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ιστορία σου συνεπήρε τους βαθμολογητές όπως ήταν αναμενόμενο.
    Τι θα γίνω εγώ μαζί σου...
    Έχεις σαρώσει τα βραβεία...
    Μπράβο σου κι ευχαριστώ που στολίζεις το παιχνίδι μας.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες τα Φλώρα μου! Μας τα σαρώνει όλα και που ελπίδα εμείς να μας διαβάσει κανένα μάτι! Αφού νομίζω ότι εμένα με πηδάνε! αχαχα!
      Μια χαρά ήταν η ιστορία της, καλογραμμένη!
      Η Joan Μαρία μου δε σε ψήφισε αλλά να ξέρεις ότι μου έδωσε το μοναδικό βαθμό μου αχαχαχα! Ταιριάζουν τα χνώτα μας! Τέλος! Καλά τη ν αποκαλώ αγαπημένη !
      Φιλιά σε όλα τα κοριτσόπουλα!
      Μαρία μου καλή συνέχεια (αλλά να αφήσεις και κανένα κοκαλάκι για μας, ναι;;; :-p)

      Διαγραφή
    2. Φλώρα μου έχω ήδη κάνει μια σπάνια συλλογή από καρφίτσες. Την πιο αγαπημένη μου και ανεκτίμητης αξίας συλλογή! Αν εγώ στολίζω το παιχνίδι σου, όπως λες, εσύ στολίζεις τη ...γκαρνταρόμπα μου. Και όχι μόνο...

      Αριστέα μου χαίρομαι που μέσα απ' το παιχνίδι της Φλώρας, ανακάλυψες την αγαπημένη Τζόαν. Αυτό και μόνο, είναι το πιο πολύτιμο βραβείο ζωής.
      Ευχαριστώ για την ευχή σου και ευχαρίστως παραχωρώ κοκαλάκι και ψαχνό και ότι τραβάει η ψυχούλα σου!
      Φιλιά και στις δυο σας!

      Διαγραφή
    3. ΘΕΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!

      "ΕΝ..ΣΥΝΤΩΝΥΜΙΑ"!!!

      ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ!

      Διαγραφή
  4. δεν υπάρχει κανένα κείμενό σου που να μην μου προκαλέσει πολλά συναισθήματα!
    πόσο όμορφα και παραστατικά γράφεις, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς την.
    Μ' έκανες να θυμηθώ Κυριακές....
    Τότε που ήμουν παιδί...
    Που παίζαμε στις αλάνες....
    Με τα ξαδέρφια όλα.....
    Τότε που ζούσε και ήταν καλά η μαμά μου.
    Να σαι καλά.
    Μ' έκανες να κλάψω.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιο παράλληλο ταξίδι έκανα κι εγώ.
      Τότε που ζούσε ο πατέρας.
      Κι εσύ να'σαι καλά!
      Σ' ευχαριστώ θερμά που το μοιράστηκες μαζί μου.
      Με τιμά!

      Διαγραφή
  6. Μαρία μου, καλό μήνα! Υπέροχο το κείμενό σου (ξανά) και πραγματικά άξιζε να διακριθεί! Πολύ χαίρομαι για σένα! Ανυπομονώ να διαβάσω το επόμενό σου... Υποκλίνομαι στο ταλέντο σου και σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαρία μου, τα θερμά μου στγχαρητήρια! Η ιστορία σου με γέμισε νοσταλγία για τα παιδικά μου χρόνια, με συνεπήρε!

    Τα φιλιά μου και την εκτίμησή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τασούλα μου καλώς ήρθες στα μέρη μας!
      Σ' ευχαριστώ θερμά για τα λόγια σου και χαίρομαι που η ιστορία μου έγινε αφορμή για ένα σύντομο ταξιδάκι στα παλιά χρόνια...
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Εδω που με ξεβρασε ο χρονος ..στην ακρη του Πουθενα .. στην Εποχή του τίποτα..!!!!!!.....
    Ξανοιξε ο νους και διαβαζε ρουφώντας το κειμενο.....σου Μαρία μου......θα το ξεχώριζα μεσα σε πολλα το γραψιμό σου.....γι αυτο για μενα είχα την πρωτια......ας με συνχωρεσουν όλες οι φιλες...γραφουνε ΄τοσο ομορφα όλες..!!!.....αλλα πειραζει που το δικο σου γραψιμο... μου κανει ενα κλικ παραπανω;;;.χαιρομαι πολύ που με λές πατριωτακι...ειναι τιμή μου...θα σου το πω με μια μαντιναδα μου...χιχ.χιχ..
    Αίμα Μακεδονίτικο
    στις φλέβες μου κυλάει
    μα το κορμί μου Κρητικό
    θα γίνει ετσά που πάει..............................................φιλακια και καλο μην να εχεις.....να γραφεις ετσι ομορφα...παντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου η μίξη Μακεδονίτικης & Κρητικής ρίζας, νομίζω ότι αποτελεί τον τέλειο συνδυασμό για έναν Έλληνα. Ευχαριστώ για τα λόγια σου & την αυτοσχέδια μαντινάδα σου και τσουγκρίζω νοερά μαζί σου μια ρακή, να'σαι καλά, πάντα μάχιμη και λεβεντιά καμαρωτή!
      Πατριωτάκι μου θα σε λέω και έτσι σε θεωρώ. Τιμή και για μένα που έρχεσαι ως εδώ και συμμετέχεις στο παρεάκι μας. Φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  9. Καλή σου μέρα Μαρία και συγχαρητήρια ξανά!!

    "Να θυμάμαι την ιστορία μου, για να μπορώ να τη συνεχίσω…"

    Στην ουσία αυτό θα έπρεπε να το λέει ολόκληρος ο λαός μας,
    μα το ξεχνάει και το απορρίπτει μετά βδελυγμίας,
    και βλέπουμε τα αποτελέσματα!!

    "Να ερωτευόμαστε το φιλότιμο, την καθαρή ματιά.."
    Και μόνο αυτή την φράση να είχες, πάλι θα σε ψήφιζα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι καθαρές ματιές και το φιλότιμο, είναι διακριτά κι από μακριά. Δεν χρειάζεται οπτική επαφή. Χαίρομαι όταν ανακαλύπτω ανθρώπους που τα διαθέτουν ακόμα. Δεν ξέρεις πόσο ενθουσιάζομαι!...
      Να'σαι καλά Ανταίε!
      Τιμή μου τα λόγια σου!

      Διαγραφή
  10. Χα χα η Μαρία είναι δικιά μας και γράφει στο ΕΞΙ.
    Ετσι για να σκάσετε από την ζούλια σας!

    Ας σοβαρευτούμε τώρα Μαρία μου και το τονίζω το μου (χα χα) έγραψες πάλι.
    Συμφωνώ με τον Ανταίο 100%.
    Τέλειο, ας σκεφτούμε λίγο δεν είναι δύσκολο.
    Φιλιά πολλά και πάντα τέτοια έτσι για να καμαρώνουμε και εμείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες πώς το στήνουμε σιγά-σιγά το αυτοσχέδιο "τσιμπούσι" μας και γινόμαστε ζεστή παρέα; Δεν θέλει πολλά. Καθαρά λόγια, μοίρασμα, ανοιχτό μυαλό και λίγο όραμα... Να ξεκλειδώνουμε τις σκέψεις μας και να ξεμανταλώνουμε τις πόρτες μας. Να γινόμαστε "ένα"...
      Φιλιά πολλά Ελενάκι ΜΟΥ γλυκό!

      Διαγραφή
  11. Συγχαρητήρια για την όμορφη ιστορία σου...ω, ναι, να τη συνεχίσεις!!
    Πάντα μου αρέσει να σε διαβάζω ακόμα κι αν καμιά φορά δε σε ψηφίζω..αυτό δε λέει τίποτα όμως..φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ. Η δική σου "ματιά" έχει δυο φορές αξία για μένα, μιας και είναι άκρως καλλιτεχνική και ευαίσθητη.
      Και ναι, μην ξανακούσω για βαθμολογίες. Δεν θέλω να μπαίνουμε ξανά σ' αυτή τη διαδικασία.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Πόσε εικόνες, πόσος αέρας μέσα στα πλεμόνια, πόσο φως μέσα στην κάμαρα;
    Κείμενο δυνατό, φωτεινό, λεβέντικό.

    Κείμενο σάλπισμα εναντια σε μια μιζέρια ψυχοφθόρα και σε μια απαισιοδοξία ψυχοβγάλτρα.

    Μαρία πολλά πολλά συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη μου τιμή τα λόγια σου Ευάγγελε!
      Σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!

      Διαγραφή
  13. Πως να μη σαρώνεις τα βραβεία κοπέλα μου
    μ'αυτή τη δυνατή πέννα!
    Θύμισες και εικόνες μιας
    λεβέντικης ζωής που μας συνόδευαν πάντα!

    Εμείς αναρωτιέμαι τι εικόνες και μνήμες
    θα'χουν τα βλαστάρια μας
    από μια φοβισμένη ζωή γεμάτοι χρέη και ανεργία??


    Εύχομαι πάντα διακρίσεις
    να'χεις στη ζωή σου Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Ζουζού! Μου λείψανε τα θαλασσινά φιλιά σου.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  14. Μαρία μου, συγχαρητήρια για την τόσο όμορφη ιστορία που έγραψες!!! Θέλω να σ' ευχαριστήσω που τη μοιράστηκες μαζί μας!!! Πάντα θαυμάζω τη γραφή σου!!! Καλή συνέχεια!!!
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Φωτεινή μου! Εγώ πρέπει να σας ευχαριστήσω για τη ζεστή αγκαλιά που της προσφέρατε.
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  15. Εγώ τώρα τι να προσθέσω και τι να πω??
    Θα γίνω κακός απέναντι σου το πείρα απόφαση, θα βρω έναν τρόπο, ευχαριστώ ω τεχνολογία, να σου γεμίζω το mail, με μια λέξη που να επαναλαμβάνεται, ξέρεις ποια !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να συνεχίσεις να γίνεσαι κακός μαζί μου.
      Με κάνει καλύτερη!
      Απ' την καρδιά μου σ' ευχαριστώ.
      Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά που μου έλεγες πριν χρόνια... Ποτέ όμως.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. ΜΠΡΑΒΟ Μαρία μου, να 'ξερες πόσο απολαμβάνω τα κείμενα σου...
    Έχουν ζωή, εικόνες, μυρωδιές, ανάμνησεις, ζωντάνια, υγρά μάτια, χαμόγελα ..

    ....ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ..Να θυμάμαι την ιστορία μου, για να μπορώ να τη συνεχίσω…

    Περιμένω το επόμενο
    Βίκυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βίκυ μου σ' ευχαριστώ που είσαι πάντα κοντά μου.
      Μεταφορικά και κυριολεκτικά...
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  17. Μαράκι μου,
    θα παραφράσω το γνωστό "μια εικόνα χίλιες λέξεις" και θα πω "λίγες λέξεις πολλές εικόνες". Έχεις τόσο ταλέντο να κάνεις τον αναγνώστη να "οπτικοποιεί" αυτά που γράφεις και να ταξιδέυει μίλια με τα κείμενά σου! Πολλά-πολλά συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aμαλία μου γλυκιά σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ!
      Δεν φτάνει βέβαια το ταλέντο απ' τον γράφοντα, πρέπει να υπάρχει κι η διάθεση απ' τον αναγνώστη για απογείωση & ταξιδάκι... Κι εσύ πάντα έχεις έτοιμες τις "αποσκευές" σου!
      Να'σαι καλά εύχομαι!

      Διαγραφή
  18. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσω από εδώ, να σου δώσω τα συγχαρητήριά μου!
    (Η καθυστέρηση οφείλεται στις γενικότερες... "απουσίες" των ημερών που πέρασαν!)

    Απελπιστικά ερωτεύσιμοι ήρωες, παθιασμένοι με το παρόν που τους έλαχε να ζήσουν και έντιμοι με την ιστορία που αφήνανε πίσω τους.
    Αυτοί... με τα μάτια τα βυζαντινά... Πώς, πια, να γίνουν "ένα" κάποιοι (πολλοί), μαζί τους;

    Μου έφερες στο νου έναν παλιό φίλο, που ερωτεύτηκε τον τόπο σου και μένει χρόνια πολλά εκεί... είχε βγάλει μια φωτογραφία: τη θάλασσα, τα βράχια, μια ρακή... της είχε δώσει τίτλο "το νόημα της ζωής". Αν διάβαζε τώρα την ιστορία σου... ίσως να της έδινε τον ίδιο τίτλο...

    Πάνω... κι ακόμη πιο πάνω, κάθε γραπτό σου, Μαρία!
    Να είσαι πάντα καλά και να μας μαγεύεις!
    Πολλά φιλιά! ❀~✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Να'σαι καλά ρε Ιωάννα!
    Απ' την καρδιά μου σ' ευχαριστώ.
    Αν και μακριά, νιώθω ώρες-ώρες πως κάνουμε κοινές "πτήσεις"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εγώ τώρα το διάβασα και συγκλονίστηκα! 'Ενα απ'τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει, ρωγμή μες τη καρδιά αυτού που το διαβάζει. Μπράβο Μαρία!! Συγχαρητήρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή