Της Μαρίας Κανελλάκη
- Καληνύχτα μωρό!
- Σήκωσες καπάκι στη λεκάνη;
- Διάπλατα!
- Μμμμμ…. Θα κοιμηθείς δηλαδή
τώρα;
- Είμαι ψόφιος… Κωλομέρα
σήμερα!
- Μ’ αγαπάς;
- Τι ρωτάς;... Φυσικά!
- Σίγουρα;
- Όπως με βλέπεις και δεν σε βλέπω
απ’ τη νύστα…
- Με δουλεύεις ψιλό γαζί ε;…
Σκαστή θα πάω εγώ μαζί σου!....
- Τι θες ρε Kικίτσα νυχτιάτικα;;;... Σεβάσου την κούρασή μου γαμώτο!
- Πώς μου μιλάς έτσι; Δεν μ’ αγαπάς πια!… Το ξέρω!...
- Ε... αφού το ξέρεις, τι με ρωτάς;
- Α, ώστε το παραδέχεσαι!
- Ποιο;
- Ότι σου είμαι αδιάφορη!…
- Είπα εγώ κάτι τέτοιο;
- Δεν το είπες ξεκάθαρα… Το υπονοείς όμως… Καλύτερα να είχες το θάρρος να μου το πεις στα ίσια!
- Ποιο;
- Nα μου πεις: «Kικίτσα είσαι σπαθί γυναίκα, περίφημη νοικοκυρά, άψογη μάνα,
καταπληκτική ερωμένη, πολύτιμη σύντροφος και αξιαγάπητη ύπαρξη!...Αλλά εγώ, δεν είμαι αντάξιος της αγάπης σου!...»
- Αν στο πω θα μ’ αφήσεις να κοιμηθώ;
- Ο νους σου στον ύπνο! Πάντα ρε γαμώτο! Εδώ καιγόμαστε, καταστρέφεται η σχέση μας, γκρεμίζονται τα όνειρά μας, δυναμιτίζεται η οικογένειά μας, ξεθεμελιώνεται το σπιτικό μας… κι εσύ μη χάσεις τον ύπνο σου! … Δες πώς με κατάντησες!... Δες!!!
- Να το συζητήσουμε αύριο;
- Αυτή η αναβλητικότητά σου!... Με τρελαίνει!!!
- Τι μπορώ να κάνω για να σου αποδείξω πως σ’ αγαπάω; Πως είσαι ο άνθρωπος μου;
- Όλα εγώ πρέπει να τα σκέφτομαι;;;… Για τίποτα δεν είσαι ικανός;;;... Για τίποτα όμως;;;….
Εγώ θα σου πω πώς θα μου το δείξεις;;;… Ε γ ώ;;;... Κι αυτό εγώ;;;... Γιατί να τα ζω εγώ αυτά Παναγία μου;;;
- Ωραία, αύριο βράδυ θα σε βγάλω έξω!
- Για κατούρημα; Έτσι μου ακούγεται! Θα ΜΕ βγάλεις έξω; Σα να λέμε από υποχρέωση;
- Διορθώνω λοιπόν… θα βγούμε έξω. Θα πάμε σ’ ένα ταβερνάκι να φάμε τα δυο μας… Θα περπατήσουμε χεράκι-χεράκι όπως παλιά και θα σου πω το πιο γλυκό «Σ’ αγαπώ», υπό το φως του φεγγαριού. Φχαριστημένη;
- Το θέμα είναι να το θέλεις κι εσύ!
- Μα το θέλω, αλλιώς δεν θα στο πρότεινα!
- Αν το ήθελες, γιατί δεν μου το είπες από μόνος σου; Αν δεν ξεκίναγα εγώ αυτή τη
συζήτηση, θα μου το είχες προτείνει, ή θα ροχάλιζες τώρα;
- Θα ροχάλιζα!
- Είσαι γουρούνι!
- Είμαι λιώμα στην κούραση!
- Καληνύχτα λοιπόν!
- Αμήν!... Καληνύχτα!...
- …….
- …….
- Κοιμάσαι;
- …….
- Μωρέ σόρυ… τώρα το θυμήθηκα… αύριο δεν γίνεται… έχω πει στη Σούλα να πάμε για νύχια και θα καθυστερήσουμε… Να το κάνουμε μεθαύριο;
- ………
- Καζανάκι τράβηξες;
Απλές ιστορίες καθημερινής τρέλας...
ΑπάντησηΔιαγραφή-Γίνονται ακόμα αυτά στον πλανήτη Γη "Κικίτσα" μου;;;
-Γίνονται! Γίνονται!--Ηλιόπουλος!
Ξαφνικά, νιώθω μια...γλυκιά και ήρεμη μοναξιά...
Όχι τέτοιοι τοξικοί διάλογοι πια στη ζωή μας...
Είναι ήδη τοξική από μόνη της...
Κι όλο αυτό, κρύβει μέσα του τόσο πολύ μοναξιά Θεέ μου! Κρίμας τέτοια "κρεβατοκάμαρα" να πηγαίνει χαμένη στον βωμό του "δήθεν"!
(Αυτό το δήθεν ξέρεις τι σημαίνει έτσι;;; Τάχα μου, τάχα μου!!!)
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΛΟ ΜΟΥ! ΦΙΛΙΑ!
Το "δήθεν" και η μοναξιά που κρύβονται πίσω απ' τη νυχτερινή φλυαρία, είναι αυτά ακριβώς που ήθελα να περιγράψω.
Διαγραφή"Α, ρε Μαρίνα!... Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις..."
Καλό βράδυ γλυκιά Τζόαν!
χαχαχαχα γέλασα με τη ψυχή μου! και το είχα τόσο ανάγκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ ξέρεις πόσοι πολλοί "αναγνωρίζουν" τούτον τον υπεραπολαυστικό διάλογο, ε;
καλό ξημέρωμα!
Πώς δεν ξέρω;
ΔιαγραφήΧαίρομαι που χαμογέλασες για λίγο...
Να'σαι καλά Λύχνε μου!
Και μετα περιμενουμε ν'αλλαξει ο πολιτικος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα απο καρδιας!
Έεεεετσι!...
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σου και καλώς ήρθες στα μέρη μας Αγριομελένια μου!
Καλό βράδυ!
Όλα στην λεκάνη! Τραβούν το καζανάκι και συνεχίζουν την ίδια μίζερη κατάσταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τους ξυπνήσεις; Θα ξυπνήσουν;
Ξέρω τι επέλεξα! Και πληρώνω το τίμημα! Θα πει κάποιος. Της μοναξιάς.
Καλή σου μέρα, καλή εβδομάδα συναγωνίστρια Μαρία!
Πάντα στις επάλξεις να είσαι!
(Χωρίς να το ξέρεις μου δίνεις πάσα να ασχοληθώ κάποια στιγμή με την ανατομία των εγκεφάλων. Από κει ξεκινάει το κακό! Μετά έρχονται προκαταλήψεις, στερεότυπα, έλλειψη παιδείας και αγωγής απλά να αποτελειώσουν την κατάσταση)
Αριστέα μου να ασχοληθείς και με την (ιδιαίτερα πολύπλοκη) λειτουργία του γυναικείου εγκεφάλου σε παρακαλώ.
ΔιαγραφήΓιατί μπορεί το κατεβασμένο καπάκι να δείχνει έλλειψη παιδείας & σεβασμού, αλλά και η συγκεκριμένη προσέγγιση απ' την κάθε Κικίτσα, είναι για μένα εντελώς αναποτελεσματική και αγγίζει τα όρια υστερίας.
Μήπως να αρχίσουμε απ' την αρχή την "ανάγνωση" της σχέσης μας;
Σ' ευχαριστώ πολύ που μας ήρθες και καλή έμπνευση στα καθημερινά σου αποτυπώματα (φωτογραφικά και μη...)
Σκεψου..Να μην ειχε σηκωσει το αναθεματισμενο καπακι....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα κοιμωτανε καθολου..Ο Χριστιανος...!!
Καθολου...!!
Και εκτός της αϋπνίας, το καπάκι θα παρέμενε κατεβασμένο..
ΔιαγραφήΔεν είναι παρά ο κλασσικός - νυχτερινός διάλογος, που ξεκινάει με καπάκι και καταλήγει με καζανάκι...
Ευχαριστώ πολύ Μαχαίρη μου για την επίσκεψη!
Απολαυστικότατος ο διάλογος σου, Μαρία. Κάτι μου θυμίζει, αλλά δεν θέλω να επεκταθώ! Χα χα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην πιανόμαστε από τις λέξεις, αλλιώς μια ζωή θα αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια. Μια βιαστική καλημέρα από Μελβούρνη :)
Και μια γλυκιά καληνύχτα από Αθήνα:-)
Διαγραφή(όχι, μην επεκταθείς...)
Χα χα χα βρε Μάρω μας έκανες και γελάσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως λέει ο μαχαίρης τι θα πάθαινε αν δεν είχε σηκώσει το καπάκι ο άμοιρος.
Τρέλα Παναγία, μου αγχώθηκα μόνο που το διάβασα.
Τι τρελοί άνθρωποι αυτοί που τρώγωνται με τα ρούχα τους.
Ανυπόφοροι!
Και δεν έχουν και κουμπί off.
Γκουντμορνινγκ Μάρω!
Φιλιά πολλά!
Τέτοιες στιγμές, νιώθω ντροπή για το φύλο μας Ελενάκι!
ΔιαγραφήΔεν λύνονται έτσι τα προβλήματα, θέλει διάλογο και κατανόηση.
Με κατηγορίες και λεκτικές επιθέσεις, μεγαλώνει η απόσταση...
Τουλάχιστον γελάσαμε λίγο (με τα χάλια μας),
Γκουντίβινινγκ Ελενάκι λεβεντιά!
Πολύ ωραίο Μαρία μου!! 'Ετσι, να σκάσουμε λιγάκι χαμόγελο... Ας αφήσουμε κι αυτούς τους δύστυχους άνδρες στην ησυχία τους...! Φιλιά πολλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι μωρέ, ας αφήσουμε λίγο χώρο.
ΔιαγραφήΟι απανωτές ερωτήσεις δεν είναι διάλογος. Πιο πολύ ΓΑΔΑ μου θυμίζει...
Φιλιά πολλά!
Η κρεβατομουρμούρα σε όλο της το μεγαλείο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά, Μαρία μου και καλή σαρακοστή!
Καλή Σαρακοστή και σε σένα Έλλη μου!
ΔιαγραφήΚαι μακριά από μας αυτοί οι "διάλογοι"!!!
Διάλογοι καθημερινής τρέλλας, Μαρία, που εκτιμάς όμως τη δυναμική τους, έχω την αίσθηση, όταν πάψουν να υπάρχουν...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Διάλογοι αυτή της μορφής έχουν την "αξία" τους κι είναι από τις περιπτώσεις που, θα έλεγα, η σιωπή δεν είναι χρυσός!)
Ευάγγελε, προσωπικά δεν τους θεωρώ διαλόγους, αλλά άσκοπο αιματοκύλισμα.
ΔιαγραφήΠροτιμώ τη σιωπή ή τη λιγότερο φλύαρη προσέγγιση του θέματος.
Για να περάσουν και τα σωστά μηνύματα στο ... νυσταγμένο αποδέκτη ;-)
Είπες Μαρία μου πιο πάνω ότι νιώθεις ντροπή για το φύλλο μας! Να ξερες πόσο σε συμμερίζομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΏρες ώρες ακούγοντας και βλέποντας γυναικείες αντιδράσεις λέω: μωρέ καλά μας κάνουν και λίγα μας λένε!
Κι ας υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις! Μιλάω για τον κανόνα! Κι ο κανόνας βρωμάει πολύ!
Φιλιά!
Αει γεια σου! Στο μυαλό μου είσαι Αριστέα μου!
ΔιαγραφήΚαθημερινά γίνομαι μάρτυρας και κοινωνός πολλές φορές, τέτοιων ανούσιων μονολόγων.
Τα αδιέξοδα και τα απωθημένα στο μεγαλείο τους. Κι από γυναίκες που είναι και μάνες. Και το πρότυπο ορίζεται αντίστοιχα και η κατάσταση διαιωνίζεται...
Φιλιά πολλά!
Αχαχαχαχαχαα..... πραγματικά έξοχο και καθημερινό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεντελώς γυναικείο...ξεκινάμε απο το καπακι και καταλήγουμε όπου μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους...
Αλλά το καπάκι είναι εφιάλτης, αφού σκέφτομαι να βάλω ταμπέλα...ζει και μία γυναίκα εδώ μέσα αν δεν το θυμάστε!!!!
Πραγματικά μου έφτιαξες τη διάθεση!
Φιλιά πολλά!
Αφού σου έφτιαξα τη διάθεση μ' αυτό το μονόπρακτο του αίσχους, χαίρομαι Πασπαρτού μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μας ήρθες στα μέρη μας, χάρηκα πολύ που σε "είδα" κι εδώ!...
Καλό βράδυ!
Μαρία μου μόνο εσύ ξέρεις να τα λες έτσι διασκεδαστικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το "μ' αγαπάς;" που το ρωτάνε ακόμη κι αυτοί που δεν αγαπούν, που δεν τους νοιάζει αν τους αγαπούν....
Να 'χαμε να λέγαμε... ένα πράμα...
Αυτό δεν είναι "μ' αγαπάς;" Φλώρα μου.
ΔιαγραφήΕίναι "πάμε να παλέψουμε;..."
Και είναι γυναικείο συνήθειο. Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους (και το φύλο τους).
Σε φιλώ γλυκά!
Χα!χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή η τύπισσα!
Να την έχεις μια τέτοια να σου κάνει το κεφάλι καζάνι
κάθε μέρα χωρίς λόγο!
Δεν με αντιπροσωπεύουν αυτού του είδους οι διάλογοι!
Φιλιά ανοιξιάτικα!
Ούτε και μένα!
ΔιαγραφήΘα της είχα φέρει το καπάκι κολάρο...
Τα πήρα, σ' ευχαριστώ πολύ Ζουζού μου!
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγαλμένο μέσα από τη ζωή! Εντελώς όμως!
Κι αυτό το καπάκι της τουαλέτας, δηλαδής έλεος πια!
Φιλιά και καλησπέρες!
Μάλλον για κλάματα είναι το στόρυ...
ΔιαγραφήΗ πλάκα είναι ότι εμείς (οι γυναίκες ντε!) που το έχουμε αναγάγει σε μέγα θέμα, τυχαίνει να συμπεριφερόμαστε χειρότερα σε δημόσια τουαλέτα (τσεκαρισμένο αυτό!)...
Φιλιά κι από μένα!
Χαχαχα!!! Πολύ καλό Μαρία! Και χρειαζόμασταν μια δόση γέλιου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!!
...και μια δόση αυτοκριτικής Φωτεινούλα μου...
Διαγραφήφιλιά πολλά κι από μένα!!!
…….
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρχαν τα χαμόγελα, καλές κι οι αγκαλιές μας
μα η ζωή μου δίπλα σου κατέληγε στυφή,
πότε η γκρίνια αφόρητη, χαλούσε τις χαρές μας,
πότε θυμοί γι’ ασήμαντα και πότε η φωνή.
…………
Αγαπητή Μαρία, εξαιρετικά ζωντανός ο διάλογος της ανάρτησής σου. Πολύ πιο πειστικός, από το να το έβλεπα να παίζεται στην οθόνη.
Οι παραπάνω στίχοι από την ανάρτησή μου «Ελευθερία 1».
http://arisalbis.blogspot.gr/search/label/%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%201
Άρη μου υποκλίνομαι στον ύμνο σου για την ελευθερία! Εξαιρετικοί στίχοι, μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ταιριάζει γάντι με το δικό μου το "καπάκι".
Σε κατανοώ απόλυτα και χαίρομαι που εξωτερίκευσες τα συναισθήματά σου τη δεδομένη στιγμή και απελευθερώθηκες.
Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου!
Πωπω..αυτό θα πει κρεβατομουρμούρα...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη, αλλά πέθανα στο γέλιο..είναι απίστευτο πως από το καπάκι κατέληξε στα νύχια, αφού γκρίνιαξε πρώτα για τα πάντα...για τα πάντα όμως!!
Απίστευτη!!
καλό ξημέρωμα!
Ναι όντως, η διαδρομή είναι γνωστή παλαιόθεν (Πατήσια-Αμπελόκηποι ένα πράμα...)
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Μαράκι μου για τη βίζιτα.
Να'σαι καλά και πάντα χαμογελαστή!
χαχαχα ... να σαι καλά .. μόλις ακύρωσα το βραδινό μου πλάνο .. αποφάσισα να μείνω μόνο μου σπίτι τελικά ... χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφή...εναλλακτικά, μπορείς να έχεις το καπάκι σηκωμένο εκ των προτέρων. Για να μη δώσεις λαβές για κουβέντες. Ξέρεις εσύ ;-)
ΔιαγραφήΤην άλλη μέρα το απόγευμα
ΑπάντησηΔιαγραφή-Κίτσος: Δεν μου λες ρε μανάρι μου....ρούφηγμα τζούρας καφέ....χτες βράδυ παραμιλούσα στον ύπνο μου ή είχες βάλει πάλι δυνατά την τηλεόραση;;
Αμάν βρε Κικίτσα μου, στο έχω πει χίλιες φορές, να πηγαίνεις στο σαλόνι όταν κοιμάμαι!!
-Κικίτσα: Αχμ!!
Σαν να έβλεπα την Βλαχοπούλου με τον Παπαγιαννόπουλο στο έξω οι κλέφτες!!χαχαχαχα
Είσαι καταπληκτική, σε φιλώ :))
(εγώ καλού κακού κάθομαι στην λεκάνη...ποτέ δεν ξέρεις!!!!)
Ναι μωρέ, κι έλεγα τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει; Δίκιο έχεις. Ο Σόλων ο Στρατηγάκος με τη νυχτικιά του, να παρακαλάει τη Λία "...πέσε κοιμήσου πουλάκι μου, σε λίγο θα λαλήσουν τα κοκόρια!..."
ΑπάντησηΔιαγραφή(αυτή την εκδοχή δεν την έχω ξανακούσει από άντρα... χμμμ ενδιαφέρουσα ακούγεται)
ΧΑ!ΧΑ! να είσαι καλά με έκανες και γέλασα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ήταν ότι χρειαζόμουν!!!!!
έλεος πια μα αυτό το καπάκι!!!!!!μα να μην μπορούν!!!τς τς τς
σε βρήκα από τη γιαγιά Αντιγόνη!
καλο ξημέρωμα...από μια Κύπρο που φλέγεται!
Ελενάκι καλώς όρισες στα μέρη μας και το ότι "συναντηθήκαμε" στης γλυκιάς Αντιγόνης, τα λέει όλα...
ΔιαγραφήΑν έσκασε λίγο το χειλάκι, όπως λες, χαίρομαι πραγματικά. Το έχουμε όλοι ανάγκη!
Περνάτε ζόρια εκεί πέρα... Να ξέρεις πως η σκέψη και οι ευχές μας είναι μαζί σας. Μας κάνατε να νιώσουμε μια στάλα περηφάνεια (έστω και ξώφαλτσα...)
Καλή δύναμη Ελενάκι!
Μα να πέσεις τόσο μέσα;; Μαρία μου το διάβαζα και έλεγα τι μου θυμίζει....τι μου θυμήζει...χι.χι.. εμενα στα νιατα μου... οχι ακριβως έτσι; καπως προς εκεί....... μα δεν τον αφηνα σε χλωρό κλαδί με την μουρμούρα μου ....τον ανθρωπο... πως με ανέχτηκε τόσα χρόνια απορώ...χιχ..χι....αν δεν ειναι αυτό αγαπη .. τότε τι ειναι;;; να ξερουμε τι χαζομαρα ειναι αυτό..!!!! αργησα αλλά το καταλαβα... αν και καπου καπου .. μου ξεφευγει...χιχ.χι... το μονο που δεν καταλαβα... το καπακι πως πρέπει να ειναι βρε παιδί μου ανοιχτό ...η.. κλεστό;......χιχ.χι.. σε αλλα μέρη το εχουνε κλειστό....τι εννοει αυτό;... θελω εξήγηση...φιλια απο την πατριδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡουλάκι μου το θέμα με το καπάκι δεν το έχω εντρυφήσει σε βάθος. Αφού το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, αν ο χρήστης διακρίνεται για την αστοχία και τον παχυδερμισμό του! Ανεξαρτήτως φύλου αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που ξέφυγες απ' αυτή την αδιέξοδη τακτική, που μόνο απόσταση φέρνει στο ζευγάρι. Και μόνο ένδειξη αγάπης δεν είναι. Μάλλον τάση για γκρίνια...
Να'σαι καλά... ανάσανε μια "ολιά" κρητικό αέρα και για μένα!
ΧΙ.ΧΙ.ΧΙ. Μαράκι μου.. ευτυχώς που στην καθαριότητα έιναι....μεχρι αηδίας..χιχ.χι.. μ αρέσει όμως... σκεψου να έτρεχες απο πίσω του να μαζεύεις. γενικώς;;.!!!! απά..πα..πα... οσο για αέρα να σου στήλω Μαρακι μου οσο θελει; και μια και δυό φιλακια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά τόσο αληθινό δεν γίνεται περισσοτερο δηλαδή καλο τριημερο κούκλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό τριήμερο και σε σένα γλυκιά marilise!
ΔιαγραφήΜΑΡΙΩ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΤΟ ΣΗΚΩΝΩ ΠΟΤΕΣ.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίσταση και πάλη Λωλοστεφανή μου!
ΔιαγραφήΠοτές!(πώς μ' αρέσει αυτή η λέξη! Καθώς και το "Μαριώ"...)
ΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ‘σαι καλά Μαράκι μου, με έκανες και γέλασα ….
ΑπάντησηΔιαγραφή….. η αλήθεια είναι ότι μου θύμισες αυτούς τους διαλόγους που ο ένας, δεν ακούει τον άλλον γιατί είναι τόσο απορροφημένος από τις σκέψεις, τα συναισθήματα του, απαιτεί κάτι που ο άλλος μπορεί να μην ήταν ποτέ σε θέση να δώσει …. και στο τέλος έτσι απλά ο ένας απογοητεύεται από τον άλλον και μοιραία έρχεται η απόσταση…
Βίκυ Δ.
Στα τελευταία σου λόγια είναι όλη η αλήθεια και η ουσία του θέματος...
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Βίκυ μου :-)
Μαρία απολαυστική , ουσιαστική, εύστοχη και γενικώς υπέροχη.........το καπάκι, το "δεν μ΄αγαπάς" η κρεββατομουρμούρα για τα ασήμαντα είναι τα θέματα που έχουνε χρόνια τριβελίσει τ΄αυτιά μου στο γραφείο, γιατί ήτανε "τα φλέγοντα" που απασχολούσανε το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων μου (γυναικών βεβαίως) όλων των ηλικιακών ομάδων και με φέρνανε στα πρόθυρα της απόγνωσης, παρά τρίχα να κόψω φλέβες ή να κάνω ενέσεις,,,,,,,μήπως ήσουνα εκεί γύρω και άκουγες ;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.. κι από δω τα ίδια ακούω Κλαυδία μου. Γλύτωσα τις φλέβες μου αλλά όχι την κατάρευση του νευρικού μου συτήματος. Κρίμα πάντως... ξεφτιλίζεται ο "κλάδος" μας... το φύλλο μας ήθελα να πω :-)
ΔιαγραφήTα φιλιά μου, καλό σαββατοκύριακο να έχεις και σ' ευχαριστώ πολύ για τον καλό το λόγο σου.
ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ!!!
ΚΑΙ ΔΕΝ...ΣΟΥ ΤΟ' ΧΑ!!!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
ΜΠΙΖΟΥΤΙΕΡΑ-ΤΖΙΜΙΝΙΕΡΑ {ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ} ΠΗΡΕΣ;;;
ΠΟΥ ΘΑ ΧΩΡΕΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΟΥΤΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ;;;
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΛΕΜΕ! :)))
Σας μερσώ μαντάμ!
ΔιαγραφήΚαι χιουμοράκι διαθέτουμε και μπιζουτιέρα πήραμε και όλα τούτα δεν χωράνε πουθενά Μάνα μου. Ξεχείλισε η καρδιά μου συναισθήματα και σ' ευχαριστώ πολύ και σένα και όλους τους φίλους.
Φιλιά κι από μένα !!!