Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Η ασήμαντη ιστορία μιας πεταλούδας που τη λέγανε Σιμόνα

 
 
Της Μαρίας Κανελλάκη
 


 Αν δεν είχε πάρει το σώμα γυναίκας, θα ήταν σίγουρα μια πεταλούδα. Απ’ αυτές που ζουν λίγες μόνο ώρες πριν γίνουν χρυσόσκονη και σκορπιστούν στον αέρα. Θα είχε πολύχρωμα φτερά με μεταξένιες πτυχώσεις και θα ρούφαγε όση ζωή της αναλογούσε με πάθος έφηβης. Θα διάλεγε να βγει απ’ το κουκούλι της σ’ ένα δάσος με κέδρους, μια ηλιόλουστη μέρα, στις αρχές μιας άνοιξης. Θα έκανε θεαματικά βολ–πλανέ ανάμεσα στις φυλλωσιές και θα ερωτευόταν ένα λεπιδόπτερο απ’ τις τροπικές ζώνες. Θα ζευγάρωνε μαζί του κι ας ήξερε πως δεν θα προλάβαινε να πετάξει ως τον τόπο ωοτοκίας της. Απλά θα χτύπαγε δυνατά τα φτερά της μέχρι να εξαντληθεί και να πεθάνει. Θα έσβηνε απαλοτρέμοντας πάνω στα χαμόκλαδα.  Στη διάρκεια του ζευγαρώματος…

Η Χρυσαλίδα, αν είχε ριζικό να γεννηθεί από άλλη μήτρα και σε διαφορετική πατρίδα, θα φόραγε τζιν με αθλητικά και θα πήγαινε σχολείο. Θα είχε όνειρα για τη ζωή της και θα έκλαιγε μόνο για ανεκπλήρωτους έρωτες. Στο κομοδίνο της θα υπήρχε ένα ροζ πορτατίφ, με βελούδινα κρόσσια και ιριδίζοντα κρυσταλλάκια στην απόληξή τους. Σε μια βελούδινη κορνίζα θα της αναλογούσε μια οικογενειακή φωτογραφία. Μία μαμά και ένας μπαμπάς. Δεν θα πάλευε να τους δώσει υπόσταση, κάθε φορά που έβλεπε νυχτοπεταλούδες στο δωμάτιο ενός ορφανοτροφείου. Θα  υπήρχαν μέσα της μνήμες που θα ένωναν σαν ασημένιες κλωστές, αυτή και το παρελθόν της.

Το πραγματικό της όνομα δεν θα ήταν Σιμόνα και δεν θα είχε πουληθεί σαν ανθρώπινο εμπόρευμα σε κάποιον ιδιοκτήτη μπαρ σε μια παγωμένη κωμόπολη του Βορρά. Τα μαλλιά της θα είχαν το φυσικό τους χρώμα. Τις αποχρώσεις που παίρνει ο κέδρος την άνοιξη. Δεν θα είχε υποχρεωθεί να τα βάψει ξανθά για να φαίνεται μεγαλύτερη και να μην κινεί τις υποψίες της τοπικής αστυνομίας. Θα είχε δικαίωμα να ερωτευτεί κάποιο μελαχρινό αγόρι που θα περπατούσε ανέμελα στο δρόμο.

Κάποια Σιμόνα, που την φωνάζανε Χρυσαλίδα και ήρθε κρυμμένη σ’ ένα φορτηγό μαζί με άλλα δέκα «κομμάτια» απ’ τη Ρουμανία, ήταν το φρέσκο εμπόρευμα κάποιου σωματέμπορα. Με διαδρομή ζωής προκαθορισμένη και καταδικασμένη στο έρεβος. Εγκλεισμός, ξύλο, προαγωγοί, κολόνα σε μπαρ, πιάτσες, κουστουμάτοι παιδεραστές, έρωτας «χωρίς λάστιχο» που αποφέρει περισσότερα, μεταπώληση, διαρκείς μετακινήσεις, ένας μαιευτήρας για τυχόν ανεπιθύμητες γκαστριές, ένας μπάτσος για να συγκαλύπτει και να παίρνει το μερτικό του και μια λερή κοινωνία που αγωνιά μόνο για τα καθαρόαιμα παιδιά της. Λες και η παιδικότητα είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα.

Στο δωμάτιο-φυλακή, έκανε τους λογαριασμούς της κι «έκλεισε» το ταμείο της ζωής της. Μόλις σουρούπωσε, βγήκε στο παράθυρο του πέμπτου ορόφου, στηρίχτηκε στους σάπιους μεντεσέδες κι ερωτεύτηκε ένα μελαχρινό αγόρι που διέσχιζε τη λεωφόρο. Του φώναξε σα δαιμονισμένη στη γλώσσα της «Θες να μ’ αγαπήσεις;». Την κοίταξε έκπληκτος και πλησίασε κάτω απ’ το παράθυρό της. Εκείνη, άνοιξε τα φτερά της κι όση ώρα αιωρούταν στο κενό, τα χτύπαγε δυνατά. Αν το αγόρι δεν είχε αποτραβηχτεί φοβισμένο, θα έπεφτε στην αγκαλιά του. Μπορεί και να την είχε αγαπήσει.
 


41 σχόλια:

  1. Όσες φορές κι αν τη διαβάσω πάντα θα με συνεπαίρνει και το τέλος θα μου κόβει την ανάσα!!
    Μπράβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαράκι! Προσωπικά θα ευχόμουν, να αλλάξει αυτό το τέλος.
      Για όλες τις "Σιμόνες" που είναι εκεί έξω...

      Διαγραφή
  2. Απίστευτη γραφή!
    Με άγγιξε από την πρώτη στιγμή που τη διάβασα - και τη ξαναδιάβασα- και τώρα πάλι τη διάβασα!
    Χίλια μπράβο που μας χάρισες τόσο όμορφο κείμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο Μαρία, εξαιρετική καταγραφή ενός πραγματικού θέματος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Δημήτρη. Είχα την περιέργεια δεν σου κρύβω, αν το θέμα αυτό, θα "άγγιζε" έναν άντρα... Με βοήθησες λίγο με το σχολιασμό σου :-)

      Διαγραφή
  4. Εξαιρετικό το συντέριασμα των λέξεων και των εικόνων.

    Πολλά-πολλά συγχαρητήρια για την πανέμορφη ιστορία που μας πρόσφερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευάγγελε σ' ευχαριστώ πολύ! Ισχύει ό,τι έγραψα πιο πάνω στον Δημήτρη και για σένα. Χαρά μου και τιμή μου το σχόλιό σου.

      Διαγραφή
  5. Σου το'χω πει άπειρες φορές έχεις ένα τρόπο
    να μεταφέρεις τ'ασχημα και τα κακώς κείμενα της ζωής
    μ'ενα υπέροχο ρομαντικό τρόπο!

    Υπέροχο, συγκλονιστικό και το σημερινό σου κείμενο!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συγχαρητήρια για την πρωτιά!!!!
    Υπέροχη και ρομαντική ιστορία, θα μπορούσε να είναι ένα απο τα κεφάλαια ενός μυθιστορήματος
    Βίκυ Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βίκυ μου σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
      Δενξέρω κατά πόσο ρομαντική είναι η ιστορία. Κάθε άλλο θα έλεγα... Μακάρι να ήταν κεφάλαιο ενός μυθιστορήματος κι όχι το πιο αληθινό και βρώμικο κεφάλαιο της ζωής μας...

      Διαγραφή
  7. Oτι και να πω είναι λίγο Μαράκι.
    Μπράβο μπράβο μπράβο με συνεπήρες.
    Περιμένω και το βιβλίο στο ξαναλέω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενάκι, περιμένω να στεγνώσει το μελάνι και βγαίνει στα βιβλιοπωλεία (χαχαχα !!!)
      Να'σαι καλά !
      (Yπόσχεση: αν κυκλοφορήσει ποτέ βιβλίο μου, θα σου κάνω την πρώτη αφιέρωση :-))

      Διαγραφή
    2. Να το θυμάσαι μου το έταξες!!!
      Μην μου τα γυρίσεις μετά όταν γίνεις διάσημη!!!!

      Διαγραφή
    3. Δεν ξεχνάω Ελενάκι μου!
      Επιβεβαιωμένο και τσεκαρισμένο (ρώτα και τον Θάνο...)

      Διαγραφή
  8. Άντε και στα δικά μας οι...ατάλαντοι!!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
    Θερμά συγχαρητήρια βρε!
    Αν θες έλα ξανά, γιατί στο φινάλε του κειμένου μου (το κοροϊδάκι της δεσποινίδος) έκανα μια...ποιητική προσθήκη!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου ρε "Παπαρίζου" (χαχαχα, καλό ήταν αυτό!!!)
      Ατάλαντη δεν θα σε έλεγα, κάθε άλλο...
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  9. Τουλαχιστον μία επαναληψη θα την κανει κανείς στην ιστορία σου ...χωρίς να την βαρεθεί...ισα ισα που θελει να το κανει ξανα και ξανα...εχεις πολύ ωραια γραφή....και σου αξιζε η διακριση...μπραβο αλλη μαι φορα...ειμαι απο αυτες που σε ψηφισαν...πρωτη φορα έρχομαι απο εδώ και διαβασα και την προηγούμενη σου αναρτηση με το βρεφος.... καταπλικτικη....μου αρέσει που παιρνεις γεγονοτα και.. τα γραφεις ..σαν γροθιά στο στομαχι...χρειάζεται να ξυπνάμε απο τον λύθαργο...φιλια.......απο Κρητη εισαι;.....θα μας βοηθούσε στα σχόλια αν εβγαζες την επελύθευση πιστεψε με δεν βοηθαει σε τιποτα απλως δυσκολευει... το εχα και εγώ και μου το έβγαλαν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Ρούλα - Σμαραγδένια!

      'Εχετε απόλυτο δίκιο. Η διαδικασία της επαλήθευσης σχολίων με λέξεις κλειδιά και αριθμούς, είναι κουραστική.

      Υπάρχει για λόγους ασφαλείας, αλλά αποφασίσαμε να απενεργοποιήσουμε αυτήν την εντολή.
      Από εδώ και στο εξής, τα σχόλιά σας θα δημοσιεύονται αυτομάτως, χωρίς επαλήθευση.

      Να είστε καλά και σας ευχαριστούμε όλους, τόσο για την παρουσία/συμμετοχή σας, όσο και για τις υποδείξεις ή συμβουλές σας.

      Με εκτίμηση,
      εκ μέρους της διαχείρισης.

      Διαγραφή
    2. Ρούλα μου σ' ευχαριστώ και προσωπικά, για τα όμορφα λόγια σου.
      Απαντάω στην ερώτησή σου, ναι είμαι από Κρήτη, απ' ότι φαίνεται είμαστε απ' τα ίδια μέρη με την Αγριμιώ. Εξ ου και η χαρακτηριστική "αγριάδα" που χαρακτηρίζει και τις δυο μας:-)
      Για το τεχνικό θέμα που αναφέρεις, όπως είδες η Κωνσταντίνα μας φρόντισε ήδη να το διευθετήσει.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
    3. Και η Σμαραγδένια δικιά μας είναι, Μαρία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε.. :)
      Σας φιλώ γιατί πρέπει να επιστρέψω στην υπηρεσία. Καλή πατρίδα!

      Διαγραφή
  10. Κι εγώ σου άφησα ένα μικρό δωράκι στην τελευταία μου ανάρτηση.. δεν τα πάω καλά ούτε με τις φωτογραφίες, το χέρι μου δεν πιάνει να σου ζωγραφίσω, αλλά νομίζω το διατύπωσα καλά. Όσο για την ιστορία, δεν θα μπορούσα να την γράψω καλύτερα. Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις, συντεκνάκι, και μοιράζεσαι σκέψεις και συναισθήματα μαζί μας. Σε φιλώ εσπευσμένα επειδή έχω λίγες ώρες έξοδο και τρέχω στην άλλη άκρη της πόλης για να βρω ίντερνετ και να σου γράψω. Φιλιά πολλά πολλά από την μακρινή Αυστραλία και το μικρό σου αγριμάκι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά κι εσύ ρε συντεκνάκι!
      Η πιο τιμητική προσφώνηση και αφιέρωση που μου έχουν κάνει ως τώρα!

      Διαγραφή
  11. Εξαιρετικό!! Συγχαρητήρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριώ μου δεν σε ξέρω, αλλά σ' ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη και το σχόλιό σου.
      Να'σαι καλά!

      Διαγραφή
  12. Ένα μεγάλο Μπράβο, ίσως και να είναι λίγο, κάθε φορά που στεγνώνει το μελάνη της γραφής σου (αθεράπευτα ρομαντικός) επιβεβαιώνομαι, και από ότι βλέπω δεν είμαι μόνος υπάρχουν και άλλοι, βέβαια εγώ είχα την τύχη και την τιμή να είμαι ο παλιός.... Ξέρεις εσύ!!
    Να είσαι πάντα αστείρευτα Δημιουργική!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παλιές καραβάνες κι οι δυο μας... σου χρωστάω πολλά (τα έχουμε πει, να μη τα ξαναλέμε).
      Ευχαριστώ για την κριτική σου και τα καλά σου λόγια. Έχεις αρκετά αυστηρό κριτήριο, γι αυτό κάθε φορά που μου σχολιάζεις θετικά, κάνω από μέσα μου ένα "ουφ!!!"...
      Να'σαι καλά Θάνο!

      Διαγραφή
  13. Το διαβάζω ξανά και ξανά... Βίωσα πολύ έντονα συναισθήματα και στο τέλος, ο κόμπος στο λαιμό, συνοδεύτηκε από ένα δάκρυ και ένα ξεψυχισμένο "γιατί;"
    Είναι στιγμές, που θέλεις να πάρεις κάποιους ανθρώπους στην αγκαλιά σου και να γίνεις φυλαχτό γι'αυτούς...

    Περιττό να πω για νιοστή φορά, πόσο μεγαλειώδης είναι η γραφή σου. Περιττό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν το διάβασα στα ψιλά των ειδήσεων ρίγησα. Κάθε φορά που διαβάζω ψυχρές στατιστικές για την παιδική πορνεία και τα σκλαβοπάζαρα με ανήλικα (μέχρι και βρέφη!!!) για να καλυφτούν οι "ανάγκες" του κάθε διεστραμμένου δυτικοευρωπαίου, τρελλαίνομαι...
      Μακάρι να είχα άλλη αφορμή να γράψω κι όχι αυτό. Μακάρι...
      Σ' ευχαριστώ Κωνσταντίνα μου!

      Διαγραφή
  14. Εδώ αναδείχτηκε άλλη μια φορά η υπέροχη κι όχι ασήμαντη ιστορία της Σιμόνας.
    Την διάβασα πάλι σαν να την διάβαζα πρώτη φορά.
    Έπιασες το τέλειο θέμα....
    Κι αν εσύ την έδωσες σε μας τόσο συγκινητικά, σκέψου πόσο άγρια είχε γίνει η ζωή της Σιμόνας με γκρεμισμένο το πιο γλυκό όνειρο κάθε κοπέλας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως αν δεν ήταν το παιχνίδι σου, να μην την έγραφα ποτέ. Κι ας με πονάει διαρκώς αυτό το θέμα. Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες το βήμα και την αφορμή να το γράψω.

      Διαγραφή
  15. Και ναι, επιτέλους το διάβασα Μαρία! Είναι πράγματι εξαιρετικό! Πολλά πολλά μπράβο!!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Φωτεινή μου.
      Χαιρετίσματα στην όμορφη Θεσσαλονίκη!

      Διαγραφή
  16. Μαρία μου, καλώς σε βρήκα! Καταρχήν να ευχηθώ "Καλή χρονιά", με υγεία και ευτυχία.

    Ήρθα μέσω του ιστολογίου της Φλώρας, να σου πω τα συγχαρητήριά μου για την ιστορία σου. Ήταν η αγαπημένη μου στο παιχνίδι! Εξαιρετική η γραφή σου, αλληγορική, γεμάτη αδρές εικόνες - απέδωσες και περιέγραψες με πολύ όμορφο τρόπο ένα πολύ άσχημο θέμα, το θέμα του trafficking. Η ιστορία της Σιμόνας (και της κάθε "Σιμόνας") μόνο ασήμαντη δεν είναι...

    Χαίρομαι που μέσω του παιχνιδιού μπόρεσα να γνωρίσω τη γραφή σου. Ανυπομονώ για το μέλλον!

    Θα χαρώ να τα λέμε, καλό απόγευμα!

    http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα κι από δω Έλλη μου!
    Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα για την επίσκεψη και τα σχόλιά σου.
    Τώρα που βρεθήκαμε (να'ναι καλά η Φλώρα!), εννοείται ότι δεν χανόμαστε...
    Να'σαι καλά και συγχαρητήρια για τις δημιουργίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Να πως τα παραμύθια είναι ζωή ... κ σκληρά σαν αυτή .. ακόμα κ με φτερά νεράιδες κ έρωτες .. άξιζε που πέρασα ..εξαιρετικό ...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Περιγράφεις με πολύ γλαφυρό τρόπο ένα πρόβλημα που δυστυχώς οι περισσότεροι το βλέπουμε σαν θεατές αφού δεν συμβαίνει στα δικά μας παιδιά και το προσπερνάμε νομίζοντας ότι έτσι το ξορκίζουμε.Είναι εξαιρετική και συγκινητική η ιστορία σου την έχω διαβάσει πολλές φορές και τώρα κατάφερα να τη διαβάσω στη Βενετία και στην Ιουλία που μου το ζητούσαν μέρες και συγκινήθηκαν.
    Χίλια μπράβο είναι λίγα συγχαρητήρια για τη δημιουργία σου να είσαι πάντα καλά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σ' ευχαριστώ πολύ Ευαγγελία για όλα.
    Κυρίως για την ανάγνωσή σου σε δύο ανθρώπους που λατρεύω.
    Δεν έχω λόγια... Με συγκίνησες πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πάλι συγκινήθηκα.. Γράφεις πραγματικά πολύ ωραία και δημιουργείς τόσο ζωντανές εικόνες με την γραφή σου, σχεδόν άγγιξα τα βελουδένια κροσσια του πορτατίφ και μόλις που πρόλαβα να σηκώσω την Σιμόνα για να μην πέσει και μελαγχολήσω ακόμα πιο πολύ.. Στην παραλλαγή της ιστορίας του μυαλού μου την πιάνει το αγόρι και δεν δακρύζω με βολεύει καλύτερα έτσι.
    Συγχαρητήρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή