Ένα τεχνικό πρόβλημα στην καθιερωμένη εορταστική εκδήλωση…

 

Της Μαρίας Κανελλάκη

 

 

 

 

Το πρωτοφανές θέαμα ξάφνιασε τους περαστικούς Αθηναίους σήμερα. Όσο περνούσε η ώρα και παρά το διαπεραστικό κρύο, πολλοί άρχισαν να μαζεύονται στην κεντρική πλατεία και να παρατηρούν με ύφος ρεπόρτερ. Τα ρολόγια έδειχναν λίγες ώρες μετά το ξημέρωμα των πιο αλλόκοτων Χριστουγέννων που θα ζούσε η πρωτεύουσα.

- Να καλέσει κάποιος την αστυνομία!

 

- Τηλεφώνησε ο κύριος, αλλά του είπανε ότι πρέπει να ειδοποιηθούν οι κοινωνικές  υπηρεσίες του Δήμου.

 

- Να το πάρουμε από κει, μην παγώσει τουλάχιστον!

 

- Δεν είναι καλή ιδέα, μπορεί να σου ζητηθούν ευθύνες. Αν έχει κάποιο πρόβλημα και μείνει στα χέρια σου, μπορεί να θεωρηθείς υπεύθυνος…

- Ναι, ναι… Και να κατηγορηθείς ότι εσύ το παράτησες! Κι άντε να αποδείξεις μετά ότι δεν είσαι ελέφαντας!

 

- Μελαμψό είναι… Θα το παράτησαν τίποτα γύφτοι!

 

- Αφού δεν τους στειρώνουν όλους δαύτους, καλά να πάθουνε! Τι τα θέλουνε και τα ξαμολάνε όπου να’ναι;

 

- Άπαιχτο! Θα το ανεβάσω στο γιου-τιουμπ!

 

- Ρε παιδιά έλεος! Ας το πάρει κάποιος αγκαλιά να μην κλαίει!

 

- Γιατί δεν το παίρνεις εσύ ρε φίλε, που μας κάνεις και τον πονόψυχο;

 

- Μήπως κρύβεται κανένα κύκλωμα από πίσω;

 

- Μπορεί να το «πετάξανε» απλά!

 

- Φεύγω… θ’ αργήσω! Αν μάθεις κάτι, στείλε εσ-εμ-ες…

 

- Δεν υπάρχει κράτος πλέον! Τα έλεγα εγώ, αλλά ποιος μ’ ακούει;

 

- Είδατε πού μας καταντήσανε οι κυβερνήσεις της δεξιάς; Στην εξαθλίωση και τον κατακερματισμό της ανθρώπινης ζωής!

 

- Ο Θεός να το λυπηθεί το δύσμοιρο!

 

- Αν δεν είναι παιδί μεταναστών, αλλά καθαρόαιμο Ελληνόπουλο, αναλαμβάνουμε εμείς να το περιθάλψουμε και να του εξασφαλίσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον να μεγαλώσει!

 

- Αν δεν ήταν αργία, θα κινητοποιούσα έναν εισαγγελέα…

 

- Ο Δήμος Αθηναίων πάντως, εξέδωσε επείγουσα ανακοίνωση ότι δεν φέρει ουδεμία ευθύνη για το συμβάν και ότι αυτό δεν αποτελεί μέρος των εορταστικών εκδηλώσεων που είναι προγραμματισμένες για σήμερα (!) Η έναρξη του καλλιτεχνικού προγράμματος, θα ξεκινήσει με ολιγόλεπτη καθυστέρηση…

 

Το ομοίωμα φάτνης που είχε στηθεί προ ημερών απ’ τους υπαλλήλους του Δήμου, άρχισε να λούζεται στις πρωινές ηλιαχτίδες. Μια κατάλευκη δέσμη φωτός τρύπωσε απ’ την αχυρένια σκεπή κι έπεσε σαν προβολέας  πάνω στην κούνια από φελιζόλ.   Ένα μωρό που σπαρταρούσε στο κλάμα,  ήταν η μόνη ζωντανή φιγούρα σ’ ένα βηθλεεμικό σκηνικό από κακοδουλεμένες κούκλες, πλαστικούς φοίνικες  και ταλαιπωρημένα απ’ το χρόνο ομοιώματα ζώων. Το κλάμα του έγινε ηχώ, μεταλλική σειρήνα που σκαρφάλωσε τις χριστουγεννιάτικες γιρλάντες των δρόμων και διακτινίστηκε με ουρανομήκη φτερουγίσματα σ’ όλη την πόλη.

«…Ένα βρέφος βρέθηκε παρατημένο νωρίς το πρωί, μέσα σε ψεύτικη φάτνη, στην καρδιά της πρωτεύουσας. Ακολούθησε η περισυλλογή του απ’ τις αρμόδιες υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης και η προώθησή του στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου. Εξετάστηκε ενδελεχώς, υποβλήθηκε σε γενικές εξετάσεις και…»  αποθηκεύτηκε στα αζήτητα κάποιου παιδικού νοσοκομείου. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάλυψαν το γεγονός,  με την πρέπουσα ευαισθησία που επιβάλλει η σημερινή μέρα.  Ένας ικανός αριθμών ματιών δάκρυσαν, λίγο πριν αποχαυνωθούν στην επόμενη είδηση της ημέρας. «Το 2013 θα μας φέρει στο ξεκίνημά του πρωτογενές πλεόνασμα!...».

 

Τα υπόλοιπα διεκπεραιωτικά  μέχρι και τη σταύρωσή του, δεν είναι παρά θέμα χρόνου. Ο καθένας, θα πάρει τα προσωπικά του «καρφιά»  παραμάσχαλα και όλοι μαζί, θα παρακολουθήσουμε διαδραστικά, το Γολγοθά και το μαρτύριο του βρέφους.  Λίγη αδιαφορία, αρκετή απάθεια, τόνους δυσπιστίας και ιδιοτέλειας, ανείπωτη αναλγησία, φόβο, θυμό, βαρεμάρα, προσωπικούς εγωισμούς και ανασφάλειες. Θα τα μπήξουμε με μαεστρία στο μικροσκοπικό σώμα κι αφού σιγουρέψαμε το θάνατό του, θα ξεπλύνουμε τα χέρια μας για να είναι καθαρά, πριν επιστρέψουμε με στρατιωτικό βηματισμό, στην επίγεια κόλασή μας. Ακολούθως, θα περιμένουμε με λαχτάρα το θαύμα της ανάστασής του…

Αν είχε προλάβει να γίνει παιδί,  ίσως να το συναντούσαμε σε κάποιο φανάρι να ζητιανεύει, ή σ’ ένα παρατημένο βαγόνι τρένου να κοιμάται. Κι ίσως, αν ήταν τυχερό, να ανακάλυπτε μια χαραμάδα και να τρύπωνε  στον κόσμο της ευδαιμονίας. Να σπούδαζε και να διακρινόταν σε κάποια επιστήμη. Ίσως πάλι να ήταν ένας Άγγελος, ή ένας δεύτερος Μεσσίας που προοριζόταν να μας σώσει απ’ την κιβδηλεία και τις  οδύνες της αδικίας. Να άκουσε τις προσευχές μας και να διάλεξε μια νύχτα σαν αυτή για την έλευσή του. Συμβολική και ιερή. Να βρεθεί ανάμεσά μας και να φωτίσει τις ψυχές μας. Να γινόταν η λύτρωση και η δικαίωσή μας. Η αφορμή και το ξεκίνημα μιας μικρής επανάστασης. Ίσως…