Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Γράμμα από την Αυστραλία


Της Α.


Ενα γράμμα-κατάθεση ψυχής από μια φίλη που ζει στην Αυστραλία. Για να μάθουμε επιτέλους να κάνουμε διπλή ανάγνωση όσων -εντέχνως- μας σερβίρονται...


 





Αγαπημένε φίλε,
 
Ήθελα εδώ και καιρό να επικοινωνήσω μαζί σου. Λέμε ότι είμαστε καλά κι εμείς εδώ. Δεν γκρινιάζω γιατί υπάρχουν και χειρότερα. Είμαι ικανοποιημένη επειδή έχω περιορίσει τα έξοδά μου και τις ανάγκες μου εδώ και χρόνια, προτού χτυπήσει η κρίση, κι έμαθα να ζω με τα λίγα.
Από τότε που ήμουν στην Ελλάδα μας, αν και δεν λείπω πολύ καιρό.
Με τη δουλειά μου εδώ, στο ελληνικό σχολείο, και τις σπουδές, όλα καλά. Αριστεύω στο πανεπιστήμιο κι ελπίζω να χτυπήσω καμιά υποτροφία μέσα στον επόμενο χρόνο. Οι τιμές των πτυχίων είναι εξωφρενικές και το επίπεδο των σπουδών ιδιαίτερα χαμηλό. Η ομογένεια αρκετά δύστροπη - αισθάνομαι ότι δεν ανήκω ούτε εδώ, ούτε πίσω. Άλλωστε, οι περισσότεροι ξενιτεμένοι είναι γνωστό ότι διαμένουν στην ίδια τους τη χώρα, την Ελλάδα μας... 
Κι αυτή είναι ίσως μια από τις πιο τραγικές διαπιστώσεις που έχω κάνει έως τώρα στη ζωή μου. Κουράγιο σε όλους μας - λυπάμαι μοναχά που όσοι φύγαμε με την πρώτη ευκαιρία, δεν σταθήκαμε αντάξιοί σας να μείνουμε και να παλέψουμε στο πλάι σας.
Οι νεοφερμένοι Έλληνες μαγεύονται από τη χώρα αυτή και τις παροχές της. Εγώ έχω μαγευτεί μοναχά από τη φυσική ομορφιά της και τους Αβοριγίνες - όλα τα υπόλοιπα είναι εξίσου ψεύτικα και σάπια όπως στην Ελλάδα μας.
Λαδώματα, πολιτικάντηδες, αναλφαβητισμός (το 46% των Αυστραλών είναι αναλφάβητοι), η μισή χώρα παρασιτεί μέσω των επιδομάτων, μαύρη εργασία, πτυχία επί πληρωμή. Αλλά στα Αυστραλέζικα ΜΜΕ (των οποίων το μονοπώλιο έχουν μόνο δύο άτομα σε ολόκληρη την Αυστραλία!) ούτε λόγος για αυτά - είπαμε, μόνο η Ελλάδα μας είναι διεφθαρμένη χώρα. Τελεία και παύλα.
 
Αυτοί που πρώτα-πρώτα εύχονται να πτωχεύσει επίσημα πλέον η Ελλάδα μας και να βγει εκτός ευρώ, είναι αρκετοί εφοπλιστές κι αρκετοί ομογενείς για να μπορέσουν επιτέλους να αγοράσουν σπίτια σε τιμές ευκαιρίας!
Δεν αλλάζει ο άνθρωπος... το χρήμα, σε όποια χώρα κι αν πάει, σε όποια χώρα κι αν μεγαλώσει, τον κάνει το ίδιο άπληστο. Τις ίδιες αδηφάγες ψυχές έχουν όλοι τους. Ξέρεις, διάβασα το "Πεθαίνω σαν χώρα" του Δημήτρη Δημητριάδη, κι αποκόμισα ότι τελικά πεθαίνουμε ως ανθρώπινο είδος. Είναι ψέματα τα όσα γράφει ο Δημητριάδης για την Ελλάδα μας. Πατώσαμε γενικά, όχι ειδικά. Απλά είναι πολύ της μόδας να βρίσκουμε έναν αποδιοπομπαίο τράγο και να του προσάπτουμε κατηγορίες, επειδή κατά βάθος δεν αντέχουμε να κοιτάξουμε το είδωλό μας στον καθρέπτη και να κάνουμε μια αυτοκριτική. 
Το κεφάλι ψηλά και προχωράμε. Δεν σου τα γράφω για να σε καταβάλω. Ήδη το κλίμα των ημερών είναι αρνητικό, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω κανέναν. 
Απλώς, νιώθω πως η Ελλάδα μας κι ο Ελληνισμός βάλλονται από παντού, ότι μας γέμισαν τύψεις κι ενοχές, με ένα σύνδρομο Στοκχόλμης σε εθνικό πλέον επίπεδο, το οποίο μας κρατάει καθηλωμένους να φυλάμε το χέρι του Πατέρα-Βιαστή μας. 
Να ξέρετε πως το αμερικάνικο όνειρο δεν είναι απλά ένα άπιαστο όνειρο, αλλά ένα παραμύθι. Το συντηρούν για τους γνωστούς καταναλωτικούς λόγους. 
Σας σκέφτομαι όλους συχνά. Εννοώ τους διαδικτυακούς φίλους. Καμιά φορά λόγω απόστασης και διαφοράς ώρας, αδυνατείς να κρατήσεις επαφή με τα άτομα που θες, κι ένα ιστολόγιο ενός μακρινού, αλλά άγνωστου πολλές φορές φίλου, σου κρατάει συντροφιά τις μικρές ώρες, τότε που η πατρίδα φαντάζει πιο μακριά από ποτέ...

Χάρηκα πάντως που σε γνώρισα.
 
Αν και παιδί ομογενών, με διπλή υπηκοότητα, χαίρομαι που μεγάλωσα στην Ελλάδα μας. Έχω δει πράγματα, έχω ανασάνει τον ίδιο αέρα, έχω περπατήσει στα ίδια μέρη, έχω αγγίξει τα ίδια πράγματα που άγγιξαν οι πρόγονοί μου.
Μα προπαντός, έχω λάβει μια (κλασσική) παιδεία που δεν συγκρίνεται με αυτήν εδώ.

Γιατί στα λέω όλα αυτά; Μα πολύ απλά για να σου πω ότι σε ζηλεύω. Δεν με έδιωξε η οικονομική κρίση από την Ελλάδα μας. Δυστυχώς, άλλα προσωπικά κι άσχημα γεγονότα με οδήγησαν μακριά από την Πατρίδα μας. Αν είχα πάλι μιαν ευκαιρία, μια ζωή, εκεί θα την περνούσα... με όποιο κόστος. Τι να το κάνεις όταν δεν έχεις ψυχή; Όταν κυκλοφορείς χωρίς πρόσωπο; Ξένος ανάμεσα στους ξένους; Όταν εύχεσαι να κοιμηθείς έναν ύπνο ατελείωτο, για να μη βλέπεις, να μην πονάς, να μη θυμάσαι, μα προπαντός... να μη σκέφτεσαι. 
Και τα δυο είδη ξενιτιάς, εσωτερική κι εξωτερική, πονάνε το ίδιο. Η περηφάνια κι η αξιοπρέπεια δεν χαρίζεται σε κανέναν - όσα χρήματα κι αν αποκτήσεις, αυτά δεν εξαγοράζονται. Κι εμείς ήμασταν πάντα ένας περήφανος κι αξιοπρεπής λαός. Δεν γίνεται να διαπρέπουμε παντού στο εξωτερικό, και στην ίδια μας την χώρα να είμαστε οι χειρότεροι... Δεν μπορώ να το δεχθώ!
 
Συνέχισε να γράφεις, να αφήνεις το στίγμα σου. Να προβληματίζεις και να προβληματίζεσαι, να ενημερώνεις και να μοιράζεσαι με τους άλλους. Όσο λίγο κι αν φαντάζει σ'εσένα, για κάποιον άλλο είναι σίγουρα κάτι σημαντικό. Κι αν υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος τον οποίο κατάφερες να αγγίξεις μέσα από τα γραπτά σου, αξίζει να γράφεις γι'αυτόν και τα παιδιά σου... Συνέχισε να γράφεις για την Ελλάδα μας, από την Ελλάδα μας. Να παίρνουμε κι εμείς μια γεύση από την Πατρίδα! Είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε στο μέλλον. Καλές γιορτές, μα προπαντός μην τους αφήσουμε να μας κλέψουν το χαμόγελο. Σε ευχαριστώ που με έκανες να αποτυπώσω τόσα συναισθήματα και να καταγράψω τόσες σκέψεις σε ένα χαρτί - το είχα ανάγκη.
 
Καλή πατρίδα,
Α.

 (Δεκέμβρης 2012)

11 σχόλια:

  1. Απίστευτο και συγκλονιστηκό το γράμμα. Να είσαι καλά στη μακρινή ήπειρο και να ξέρεις ότι εμείς που μείναμε εδώ παλεύουμε για να φτιάξουμε την πατρίδα μας σε πείσμα των πολιτικών μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα, στην μακρινή Αυστραλία. Πολύ όμορφο το κείμενο σου
    Όταν ακούς μόνο αρνητικά επί σειρά μηνών/χρόνων είναι εύκολο να γονατίσεις, να παραδοθείς, να σταματήσεις να πιστεύεις. Είναι μεγάλη παρηγοριά να διαβάζει κανείς την αλήθεια για άλλους τόπους, όχι για να πει ότι «να, είμαι καλύτερος» αλλά για να πάρει δύναμη και να μην πιστεύει ότι είναι ο χειρότερος, ο άξεστος της υφηλίου, αυτός που τα κάνει όλα λάθος και ζει εις βάρος άλλων λαών.
    Καλές γιορτές να έχεις
    Β. Δημοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ακόμα και μια λέξη να προσθέσεις, θα χαλάσεις την αλήθεια του, την τόσο συγκλονιστική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλά ταξίδια ...της ψυχής και του μυαλού.
    Να είσαι γερή και μη φοβάσαι. Τώρα που μεγάλωσα, κατάλαβα πως όλα περνάνε. Μόνο χαμογέλα ...και γέλα, συνέχεια.

    Και εγώ είμαι χαρούμενος που σε γνώρισα. Πολύ.

    Αντέχουμε πολλά οι άνθρωποι, γι΄αυτό ίσως το μόνο που πρέπει να ζητάμε από το Θεό είναι να μην μας δώσει όλα όσα αντέχουμε να περάσουμε.

    Καλές γιορτές και Καλή χρονιά.

    Με εκτίμηση και σε σένα Α και σε σένα φίλη Μαρία.
    Ευ αγωνίζεσθαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φοβερό το γράμμα σου είναι μια καταγραφή που πρέπει να διαβάσουν αρκετοί από τους απομείναντες στην χώρα μας με αδύναμη ψυχή,ή μάλλον με μια ψυχή που μας έχουν φορτίσει μ'ενοχές και απογοήτευση.
    Πρέπει να καμαρώνουμε για την πατρίδα μας για την ιστορία, την αγωγή την δύναμη της ψυχής μας και να αγωνιζόμαστε να μη μας τα καταστρέψουν οι δανειστές μας.
    Κάθε μέρα εδώ ο κόσμος απογοητεύεται κλείνεται στον εαυτό του και ζει το δικό του μαρτύριο μόνο να βρεθείς στις ουρές των υπηρεσιών εισπράτεις την αγανάκτηση και την πραγματική μιζέρια που μας έχουν επιβάλει για να μας αποδυναμώσουν τελείως.
    Δεν νομίζω ν'αντέξει για πολύ ο κόσμος αυτήν την καταπίεση
    ελπίζω να φουσκώσει το ποτάμι και να ξεχυθεί να σώσει ότι απόμεινε απ'αυτήν τη χώρα
    αν δεν είναι πια ολόκληρη πουλημένη!


    Χαρούμενες γιορτές εύχομαι στην μακρινή Αυστραλία
    με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μήνυμα αισιοδοξίας και πολύτιμο δώρο είναι αυτή η αυθόρμητη κι ορμητική κατάθεση ψυχής.
    Από μακριά μπορείς να διακρίνεις πιο καθαρά και ν' αποτυπώσεις τα συναισθήματα και τα γεγονότα πιο αυθεντικά και άμεσα.

    Μακάρι και στην πατρίδα μας να ακούγονται πολλές τέτοιες φωνές λογικής αντί για κραυγές και κατάρες.
    Μακάρι ο νέος χρόνος ν' αποτελέσει μια χρονιά-στροφή προς μια πατρίδα περισσσότερο δημιουργική και σίγουρη, με πολίτες υπεύθυνους και προσγειωμένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν ξέρεις φίλη "Α", πόσο με συγκίνησες. Ουσιαστικά όμως, γιατί κι εμένα η ανιψιά μου ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ να μεταναστεύσει κι όσος καιρός κι αν περνάει -εκεί μακριά- δεν συνηθίζεται με τίποτα. Θέλει να γυρίσει πίσω αλλά γνωρίζει το σημαντικότερο πρόβλημα: Θα μείνει άνεργη...
    Ενώ εκεί -στην ξενιτιά- έχει μια δουλειά, που δεν της στερεί την αξιοπρέπεια της...
    Να είσαι καλά φίλη "Α" από την...εσωτερική ξενιτιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kαλως σε βρηκα και ευχαριστω για τις ευχες στο σπιτικο μου Ευχομαι να περασεις ομορφες γιορτες με τους δικους σου και η γεννηση του Χριστου ας μας φερει λιγη ευτυχια.
    Εκπληκτικο το γραμμα!!!!!Μακαρι να το διαβασουν αρκετοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγγιξες την ψυχη μας με το γραμμα σου , κρατα καλα την Ελλαδα μας εκει στα ξενα , κρατα την καλα και ψηλα, μοιρασε την Ελληνικη γνωση σε ολους. Εδω εμεις θα αντεξουμε, παντα αντεχαμε στην σκλαβια (εξωτερικη κα εσωτερικη) και παντα την ξετιναζαμε απο πανω μας.
    Καλη Δυναμη και Καλες Γιορτες να περασεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σημασία έχει πιστεύω να μπορείς να κάνεις μια όσο πιο αντικειμενική αποτίμηση της καταστάσεως, είτε τα βιώνεις εκ των έσω είτε όχι. Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει οι μικρές Φωνές να πληθύνουν, να μάθουν να τολμούν, να μην διστάζουν, να γεύονται την ημέρα όσο εμετική ή αποκαρδιωτική κι αν είναι. Να μάθεις να ακούγεσαι, χωρίς να φωνάζεις. Αλλά να μιλάς στις καρδιές των ανθρώπων. Και να αφήσουμε τον Ελληνισμό να φωλιάσει στις καρδιές όλων, μην ξεχνώντας όμως να κάνουμε αυτοκριτική σαν λαός και σαν έθνος.

    Χαιρετισμούς από την μακρινή Αυστραλία - εύχομαι το 2013 να είναι το πιο ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ηθικά και πνευματικά έτος που έχουμε δει έως τώρα... Καλή πατρίδα στους (εσωτερικούς κι εξωτερικούς) ξενιτεμένους! Και να γονατίσουμε, γιατί μόνο όταν λυγίζεις, όταν πέφτεις χαμηλά μπορείς να πάρεις δύναμη για να συνεχίσεις, να εκτιναχθείς, να ορμίσεις στην ζωή. Την Ελλάδα την κρατάς μέσα σου όπου κι αν είσαι. Φεύγοντας στα ξένα πήραμε μαζί μια ελιά, στήσαμε εδώ ένα αμπέλι κι ένα καραβάκι ξύλινο. Να μας θυμίζει πάντα τα λόγια του Ελύτη. «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

    Την φιλία μου και τα ξενιτεμένα χαιρετίσματα μου σε όλους και κυρίως στην Μαρία και τον Ευ Αγωνίζεσθαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συγκλονιστικό!!!!!!!
    Κάθε λέξη την νοιώθεις και την βλέπεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή