Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Το κορίτσι του νυχάδικου

Της Μαρίας Κανελλάκη
 
Η Τζίνα είναι υπάλληλος πολυσύχναστου νυχάδικου. Είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω από κοντά, αλλά τη βλέπω και κάθε πρωί, πηγαίνοντας στη δουλειά μου. Περιμένοντας στο φανάρι της περιοχής, την χαζεύω από μακριά να ετοιμάζει τα σύνεργά της. Συνήθως εκείνη την ώρα, τακτοποιεί τα μπουκαλάκια με τα βερνίκια, καθαρίζει τους νιπτήρες ή εξυπηρετεί ήδη την πρώτη πελάτισσα της μέρας. 


Είναι μικροκαμωμένη και αέρινη. Από μακριά, μοιάζει με αραχνοΰφαντη κουρτίνα, που κινείται κατά τη φορά του ανέμου . Το δέρμα της είναι σχεδόν διάφανο και τα άκρα της είναι ισχνά, αλλά καλοσχηματισμένα. Το μόνο στοιχείο που δίνει όγκο στη φιγούρα της, είναι οι πορφυρές μπούκλες της, που πέφτουν σαν κατακόκκινος καταρράκτης ως τη μέση της. Έχει μάτια υγρά και φλύαρα, που όταν βρίσκουν άλλα μάτια-αποδέκτες, στήνουν αμέσως κουβέντα μαζί τους. Το στόμα της είναι μια μικρή, άγρια ορχιδέα. Άλλοτε διάπλατα ανοιχτή, αποκαλύπτοντας μια σειρά μαργαριταρένια δόντια. Κι άλλοτε σφραγισμένη, έτσι όπως οι οδηγίες της ιδιοκτήτριας το απαιτούν. «Δεν μιλάμε, παρά μόνο για τα εντελώς απαραίτητα. Μόνο αν μας απευθύνουν το λόγο, απαντάμε ευγενικά και λακωνικά».

Το λεξιλόγιό της περιλαμβάνει περιορισμένες φράσεις, όπως «Περάστε στο νιπτήρα παρακαλώ!». Και γενικά, ότι έχει να κάνει με πόδια, νύχια, φτέρνες, κάλους, χρώματα, βερνίκια και τεχνοτροπίες. Είναι εκπαιδευμένη στο να ξεπετάει ανά μισάωρο την κάθε πελάτισσα. Και να δέχεται αδιαμαρτύρητα, όλα τα ραντεβού-σφήνες. Η παραγωγικότητά της μετριέται σε ζευγάρια πόδια και χέρια ανά ημέρα, σε χρόνους και σε σιωπές. Όσο λιγότερο μιλάει κι όσο περισσότερο αποδίδει, τόσο η θέση της γίνεται λιγότερο επισφαλής για τη σεζόν που τρέχει.

Η Τζίνα δεν είναι παρά ένα αναλώσιμο ανταλλακτικό στη φάμπρικα της ομορφιάς. Ανά πάσα στιγμή, μπορεί να βρεθεί άνεργη και να αντικατασταθεί απ’ την επόμενη «Τζίνα», που περιμένει στην ουρά των άνεργων κοριτσιών. Ακόμα και στις «δύσκολες μέρες» που τις βγάζει με αναβράζοντα αναλγητικά, είναι υποχρεωμένη να παίξει επάξια την παράστασή της. Να καθίσει στο σκαμνάκι της και να σκύψει στα πόδια που είναι απλωμένα απέναντί της. Απεριποίητα και ανυπόμονα να δεχτούν τις φροντίδες της. Να τα πλύνει, να τα τυλίξει στην πετσέτα, να τα περιποιηθεί και να τα χαλαρώσει με τα χάδια και τις μαλάξεις της. Οι κλεφτές ματιές της κινούνται αγχωμένα, ανάμεσα στην αφεντικίνα, στο ρολόι και στην πελάτισσα. Που συνήθως ξεφυλλίζει αδιάφορα ένα περιοδικό, ή συζητάει με την κάτοχο των ποδιών του διπλανού νιπτήρα.

Η Τζίνα δεν θα αποκτήσει ποτέ ένα πολυσέλιδο βιογραφικό. Που να γράφει το πραγματικό της όνομα «Ευγενία» κι όχι το επαγγελματικό της ψευδώνυμο. Δεν θα νιώσει την αγωνία των συνομηλίκων της, που τούτη την εποχή δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις. Στην καθημερινότητά της, δεν προσμένει τίποτα περισσότερο, απ’ την εύνοια της ιδιοκτήτριας κι ένα ευτελές φιλοδώρημα στο μεταλλικό κουτάκι που υπάρχει για όλα τα κορίτσια στο ταμείο. Ίσως κι ένα βλέμμα κατανόησης απ’ την πελάτισσα που περιποιείται. Ενδεχομένως, να μην της πουν ποτέ πόσο ανακουφιστικά είναι τα χάδια της. Και πόσο όμορφα είναι τα λουλούδια που ζωγραφίζει μ’ ένα μικροσκοπικό πινέλο πάνω στα νύχια. Καμιά πελάτισσα δεν θα αντιληφθεί το καρδιοχτύπι της, την ώρα που της βγάζει με ευλαβική προσοχή τις πλαστικές σαγιονάρες και της φοράει τα πέδιλα. Με χειρουργικές κινήσεις. Να μην χαλάσει το χρώμα. Και διαμαρτυρηθεί η πελάτισσα. Και τα ξανακάνει όλα απ’ την αρχή. Ασετόν, βερνίκι, χρώμα, λουλουδάκι και περίγραμμα. Κι έχοντας χρεώσει το «ποινικό της μητρώο» με μια δυσαρεστημένη πελάτισσα και αρκετή ώρα χασομέρι.

Και δεν θα διαβάσει ίσως ποτέ, πως οι άνθρωποι που κατέχουν την τέχνη του αγγίγματος, είναι βαθιά μορφωμένοι.

                                             

46 σχόλια:

  1. οι άνθρωποι που κατέχουν την τέχνη του αγγίγματος, είναι βαθιά μορφωμένοι.


    αυτό το κράτησα γιατί είναι σοφό και ακριβό!
    Καλό βράδυ κυρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι έγραψες πάλι βρε Μαρία μου!!!!
    Να πω ανατρίχιασα; Συγκινήθηκα; Δάκρυσα;
    Δεν βρίσκω λέξεις...όλα κλισέ μου φαντάζουν κι εσύ δνε είσαι καθόλου κλισέ!

    Μαγική!

    Καλό βράδυ κοπέλα μου!
    Πήρα ένα μεγάλο μάθημα πάλι από σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλισέ μπορεί να μην είμαι, αλλά μπας-κλασέ με έχουν ήδη αποκαλέσει (πολλάκις).
      Κι είναι ο πιο τιμητικός τίτλος για μένα...
      Ευχαριστώ γλυκιά μου Αριστέα.
      Για τα μαθήματα που ανταλάσσουμε και για την αναμετάδοση που μου έκανες.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Βρε, εσύ είσαι ικανή να "γέννησες" και να δημιούργησες μια "Τζίνα"!
    Αν όμως υπάρχει ήδη, αξίζει πραγματικά ένα τέτοιο αφιέρωμα αλλά και μια επίσκεψη μας για αλληλεγγύη. Σε φιλώ "Κανελλάκη" μουουουου! Αστερουλάκι μουουουου!!!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να ήταν δημιούργημα της φαντασίας μου...
      Δεν χρειάζεται να πας στη συγκεκριμένη Τζίνα.
      Ούτε έχει ανάγκη από πράξεις αλλυγγύης.
      Είναι πολύ συνειδητοποιημένα παιδιά, με ωριμότητα και πειθαρχία που ίσως λείπουν σε μας, τους μεγαλύτερους.

      Φιλιά πολλά Πέτρα μου* (*εις τη νιοστή)

      Διαγραφή
  4. Δευ θυμάμαι να έχω διαβάσει τώρα τελευταία ποτέ μου κάτι πιο ωραίο από αυτό που μόλις διάβασα απόψε..
    Ευχαριστώ εσένα που το έγραψες και την φίλη μου Airis που το αναδημοσίευσε στο φατσοβιβλίο που θα έλεγε κι εκείνη.. :)
    Τυχαίνει να έχω την ίδια απασχόληση με την κοπέλα της ιστορίας σου και απλά δάκρυσα, άσχετα όμως με το τι επάγγελμα κι αν κάνει κάποιος του φαίνεται ασύλληπτο να μπορεί να πιάσει κάποιος άλλος τόσο πολύ το πως μπορεί να νιώθει και να του φέρει μπροστά του μέσα από λέξεις, αυτό είναι και το πιο σημαντικό.
    Υπέροχο απλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν είμαι μια κοπέλα που απλά φτιάχνει νύχια, είμαι μιά κοπέλα που κάθε φορά που αγγίζω ένα πόδι ή ένα χέρι το κρατάω και το ακουμπάω σαν δικό μου, προσέχω να μην το ματώσω κι αγωνιώ κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη φορά για το αν θα το φέρω εις πέρας, να μείνει ευχαριστημένη η πελατισσά μου, να δω στα χείλη της το χαμόγελο εκείνο της ικανοποίησης κι όχι της δυσαρέσκειας από το οποίο θα πάρω κι εγώ την δύναμη να συνεχίσω, να τελειώσω την δουλειά μου σε όσο πιο σύντομο χρόνο γίνεται έτσι ώστε να αναλάβω την αμέσως επόμενη, να μείνει ευχαριστημένο και το αφεντικό μου και Θέε μου στα αλήθεια πόσο καρδιοχτυπώ κάθε φορά για το αν θα πετύχω εκείνο το δόλιο το λουλουδάκι..! :)
    Την αγαπώ την δουλειά μου.
    Όλα έχουν την ψυχή που θα τους δώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη που δεν μπορώ να βάλω σχόλιο σου, ως την κύρια ανάρτηση.
      Τα είπες όλα σε λίγες γραμμές!!!

      Αν κατάφερα να περιγράψω στο ελάχιστο αυτό που βιώνεις, είναι μεγάλη μου τιμή.
      Να'σαι καλά και καλώς όρισες στο ΕΞΙ.

      Διαγραφή
    2. Freedom,
      Καλημέρα, με άπειρο σεβασμό.

      Μαρία,
      ευχαριστούμε για την ανάρτηση.

      Διαγραφή
  6. Ουτε οταν παρακαλας
    για μια σακκουλα τροφιμα
    καταλαβαινουν το ποση αξιοπρεπεια
    εχεις κρυμμενη στο πετσι σου.

    Ολα εχουν ενα τιμημα,Μαρια μου...
    καλες και κακες "φωτο"...

    Καληνυχτολουλουδο...(μου λειπει η Απανεμια...σνιφ σνιφ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αξιοπρέπεια είναι ανιχνεύσιμη, μόνο απ' όσους τη διαθέτουν οι ίδιοι ως αξία.

      (εδώ μου λείπει εμένα!!!.. που το έβλεπα και σε αναμετάδοση απ' το "κανάλι" σου...)

      Διαγραφή
  7. Μαρία μου αυτή είναι η Τζίνα σου η μανικιουρίστρα και πεντικιουρίστρα ή η .... κομμώτρια, ή η ..... μασέρ, ή η .... η πωλήτρια ή η κάθε μία εργαζόμενη που δεν έχει σημασία για κανέναν αν κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατήσει τη δουλειά της, αν πονάει, αν θλίβεται.
    Είναι μία από εμάς που προσπαθεί να ζήσει τον εαυτό της και την οικογένειά της, σκύβοντας το κεφάλι που θα έπρεπε να βρίσκεται τόσο ψηλά από περηφάνεια.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα εκφράζει την κάθε εργαζόμενη γυναίκα Φλώρα μου.
      Η συγκεκριμένη εργασία, απαιτεί δυνατές σωματικές και ψυχικές αντοχές.
      Κατά τη φτωχή μου άποψη πάντα...
      Και τα δικά μου φιλιά!!!

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα... καλώς σας βρίσκω... :)
    Υπέροχο το κείμενο, πολύ όμορφα δοσμένη ιστορία... Μου άφησε γλυκόπικρη γεύση.
    Και μου άρεσε και πολύ η πρόταση η τελευταία, εκείνη για την τέχνη του αγγίγματος... Πόσο ισχύει... δεν το είχα ακούσει ή σκεφτεί ποτέ...!

    Αν και πιστεύω ότι η τέχνη του αγγίγματος, είναι στενά συνδεδεμένη με την τέχνη της αγάπης...
    Καληνύχτα και θα ξανάρθω σίγουρα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου καλώς μας όρισες!
      Προσυπογράφω αυτό που πιστεύεις.
      Και επειδή είχα την τιμή να με επισκεφτεί η Freedom, διαβάζοντας το σχόλιό της, απλά επιβεβαιώθηκε μέσα μου, αυτό που είχα ως θεωρία στο μυαλό μου.

      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και όποτε σε παίρνει ο δρόμος, εδώ είμαστε...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Μαρία σε ευχαριστούμε γιατί η δική σου τέχνη αγγίζει την ψυχή μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ, "Μάστορα" της φωτογραφίας μη μιλάς!...
      Τελικά, μ' αρέσουν αυτές οι ανταλλαγές. Ψυχής, τέχνης, συγκίνησης και ποιος ξέρει τι άλλο...
      Φιλιά Θάνο μου!

      Διαγραφή
  10. Βρε ολοτρύφερο κορίτσι τι έγραψες πάλι!!!
    Το συγκινήθηκα είναι λίγο!
    Σε φιλώ γλυκά αν εβλεπαν όλοι με μάτια σαν τα δικά σου θα ήμασταν καλύτεροι.
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλληθωρίζουν μ' αυτά που βλέπουν τελευταίως, γι αυτό και χρησιμοποιώ τα "Μάτια Πορείας".
      Αυτά πάλι δακρύζουν, αλλά με κάτι πρέπει να πορευτώ κι εγώ...
      Φιλιά ευσυγκίνητο Ελενάκι μου!

      Διαγραφή
  11. Τo ξερω οτι ειναι παραταιρο..Αλλα..Καθε πελετισσα..Δεν δεχεται την ιερουργια του ΝΗ ΠΤΗΡΟΣ..;;
    Μια και οι Ναζωραιοι..Περπατουν αναμεσα μας;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά γίνονται στην Παλαιά Διαθήκη Μεσιέ!
      Εδώ έχουμε Δημοκρατία!

      Διαγραφή
  12. Όλα αυτά τα κορίτσια που αγγίζουν τόσο απαλά, πόδια , χέρια, κορμιά … που δίνουν κουράγιο, ομορφιά, ανανέωση σε ότι αγγίζουν τα δουλεμένα χέρια του που αμφιβάλλω αν κάποια στιγμή θα έχουν επάνω τους δαχτυλικά αποτυπώματα τα σαπούνια, τα διάφορα πολύχρωμα υγρά, τα φάρμακα, τα λάδια …
    Πόση απαξίωση συνήθως εισπράττουν, πόση αδιαφορία, πόσο μικρό το αντίτιμο γι αυτά που προσφέρουν!! Ίσως παίρνουν κι ένα ευχαριστώ αλλά κι αυτό αδιάφορο πεταμένο στο πουθενά …

    Υπέροχη η ανάρτησή σου Μαρία μου !
    σε φιλώ
    Καλημέρα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το άγγιγμα, το τόσο απαγορευμένο ακόμη και στα ορφανοτροφεία...
      Πόσο το μισώ αυτό! Το άγγιγμα είναι ΖΩΗ...
      Πρέπει κάποια μέρα να γράψω για αυτό.

      Την καλησπέρα μου από Μελβούρνη

      Διαγραφή
    2. @ Λεβίνα μου: Σ' ευχαριστώ πολύ... τα σχόλιά σου κάθε φορά, δεν είναι παρά μια προέκταση της σκέψης μου και των συναισθημάτων μου, γι αυτά που προσπαθώ να αποτυπώσω σε λίγες αράδες. Με συμπληρώνεις, κοντολογίς! Να'σαι καλά!

      @ Αγριμάκι: Επιβάλλεται!!! Απορώ γιατί δεν το έχεις κάνει ήδη... Κάποια στιγμή θα μας έρθει κι εδώ αυτή η αρρώστια. Να είμαστε προετοιμασμένοι τουλάχιστον!

      Διαγραφή
  13. Πόσες 'Τζίνες' κυκλοφορούν ανάμεσα μας...
    Και κανένας δε θα τους πει ένα αληθινό ευχαριστώ.
    Δε θα τις κοιτάξει στα μάτια.
    Δε θα θελήσει να μάθει πως είναι η ζωή τους...
    Εξαιρετική ανάρτηση Μαρία μου, όπως πάντα!

    Φιλάκια πολλά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σερενάτα μου όσοι θέλουν, βλέπουν στα μάτια και στήνουν και κουβέντα μάλιστα... Δεν χρειάζονται λόγια, μόνο ένα καθαρό βλέμμα και ψυχή ζεστή.
      Όσοι πάλι δεν θέλουν, φοβάμαι πως η ματιά τους φτάνει ως τα νύχια των ποδιών τους. Χαμηλά και πάντα σε κοντινή απόσταση.

      Φιλιά γλυκό Σερενατάκι μου!

      Διαγραφή
  14. Είναι η ίδια όμορφη.
    Η περιγραφή θα μπορούσε να γίνει απ' τον καθένα. Που παρατηρεί ανθρώπινα πρόσωπα.
    Αντί για τα πόδια του...
    Ευχαριστώ από καρδιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αυτή αγγίζει τρυφερά χέρια και πόδια κι εσύ κάνεις το ίδιο με τις ψυχές.
    Έχεις το μοναδικό προνόμιο να σε διαβάζουμε και να νομίζουμε ότι βλέπουμε βίντεο.
    Τα σέβη μου αγαπητή Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω αξιαγάπητους πρωταγωνιστές.
      Δίχως αυτούς, βίντεο δε γίνεται Πέτρο μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!!!

      Διαγραφή
  16. Κι εσύ αγγίζεις Μαρία μου...
    Πάντα απορούσα με όλες όσες (έβαλα το όσες μια και αναφέρεσαι στο συγκεκριμένο επάγγελμα που έχει περισσότερες γυναίκες πελάτισσες) αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο που τις φροντίζει με αδιαφορία ή ακόμα και δυσαρέσκεια...έχω παραδείγματα από ανικανοποίητες πελάτισσες, (που πάντα είναι ανικανοποίητες έτσι κι αλλιώς σε όλους τους τομείς της ζωής τους) να ξεσπούν το μένος τους στον εύκολο στόχο...ποτέ μα ποτέ και ευχαριστημένη να μην ήμουν, δεν τα έβαλα με κανέναν εργαζόμενο...δεν τον απαξίωσα, δεν τον πρόσβαλα..αλλά εγώ ευχαριστιέμαι κι εύκολα...
    Γυναίκες που παλεύουν έξω οι ίδιες, μιλάνε απαξιωτικά και βλέπουν την κάθε κοπέλα που τις περιποιείται ή τους καθαρίζει το σπίτι ή τους κρατάει τα παιδιά ως αναλώσιμο και εκμεταλλεύονται μέχρι αηδίας το μεροκάματο του τρόμου κάνοντας κι αυτές όσο μπορούν τον "καμπόσο" μια και κρατάει λίγο η κυριαρχία τους..από μισή ώρα ως ένα οχτάωρο ίσως..
    Σήμερα μου είπε ένας άγνωστος περιπτεράς που τον καλημέρισα πόσο εντύπωση του έκανε..δε χαιρετάει πια ο κόσμος μου είπε..μου είναι αδιανόητο να μη χαιρετίσω, να μην πω ευχαριστώ να μην χαμογελάσω και γιατί όχι να μιλήσω, σε κάθε άνθρωπο που συναναστρέφομαι...απλά αδιανόητο!!
    Καλό Σαββατοκύριακο..φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' όλες αυτές αναφερόμουν κατά βάθος.
      Ευχαριστώ που το εντόπισαν οι κεραίες σου...
      Φιλιά Μαράκι!

      Διαγραφή
  17. Τι θα μπορούσε να πεί κανείς διαβαζοντας σε Κανελλακι μου....θα ειναι και το δικο μου σχόλιο..γεματο έπαινο..για σένα που το έγραψες.. αλλά και εναν έπαινο για όλες τις Τζίνες.. του κόσμου..ενα ευχαριστώ και ενα χαμόγελο θα ειναι η (πληρωμή τους )για τις υπερεσίες που προσφέρουν...όσο για τα αγγίγματα...είναι η ζεστασιά που περναει απο το ενα χέρι στο αλλο.. και την νιώθεις..να εισαι καλα΄Κανελλάκι μου και μια που μιλάμε για αγγιγματα....

    Τσή σκέψης τ ακροδάχτυλα
    θα πέψω να σ αγγιξουν
    μ ενα τους χάδι ανάλαφρο
    πως σ αγαπώ να δείξουν..!!!!!! φιλακια πολλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με χάιδεψαν τα λόγια σου πάλι Ρουλάκι μου γλυκό και ευαίσθητο!
      Τις μαντινάδες σου, τις μαζεύω και καμαρώνω.
      Είναι απ' τα πιο ωραία δώρα που μου έχουν κάνει...

      Διαγραφή
  18. «Η Τζίνα δεν είναι παρά ένα αναλώσιμο ανταλλακτικό στη φάμπρικα της ομορφιάς…»

    «Σαν το γρανάζι σε κάποιο μηχάνημα,
    μπαίνω στη βάρδια με τάξη στις ώρες,
    είμαι φθηνό αναλώσιμο εξάρτημα,
    άγνωστος μένω στις φάμπρικες όλες.»
    Μια στροφή από την ανάρτησή μου «Εργάτης».

    Εξαιρετικό το κείμενό σου, Μαρία. Με συγκινεί η σύμπτωση στις ευαισθησίες. Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Άρη μου!
      Και μένα με συγκινούν οι απόψεις που συγκλίνουν ;-)

      Διαγραφή
  19. Όλες αυτές οι κοπέλες, η Τζίνα και η κάθε Τζίνα, δεν εισπράττουν ποτέ το σεβασμό που τους αξίζει...
    Μπράβο για την ανάρτηση Μαρία μου, έγραψες εκπληκτικά για άλλη μία φορά!
    Κρατάω την τελευταία φράση γιατί είναι πολύτιμη...
    Σε φιλώ!
    Καλή Κυριακή! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κράτα την και να τη θυμάσαι κάθε φορά που χρειάζεται ;-)
      Σ' ευχαριστώ πολύ Pink Angel!

      Διαγραφή
  20. Μαρία μου η Τζίνα και η κάθε Τζίνα σε πολύ λίγο χρόνο
    θα νιώθουν πολύ τυχερές που έχουν αυτή τη δουλίτσα
    και βγάζουν αυτό το μεροκάματο!

    Που θα καταντίσουν τα παιδιά μας
    κανείς δεν ξέρει!

    Φιλιά θαλασσινά !
    Ναι σήμερα αξιώθηκα να τα κάνω θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι να μη φτάσουμε ποτέ στο σημείο να νιώθουμε ευγνώμονες "Για ένα κομμάτι ψωμί" που λένε κι οι Κατσιμιχαίοι...

      Στείλε λίγη θάλασσα ρε Ζουζού, να πάρουμε μιαν ανάσα!
      Σε φιλώ γλυκά!...

      Διαγραφή
  21. Το άγγιγμα, είναι Χάρη...
    Αγγίζει κανείς όταν ανοίγει την καρδιά του και μόνο έτσι...
    Και εσύ Μαρία μ' αυτό το κείμενο άγγιξες!
    ΑΦιλιά τρυφερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Άιναφετς!
      Σ' ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκες μαζί μου λίγο "άγγιγμα"...

      Διαγραφή
  22. Τι να σχολιάσω Μαρία μου;
    Τα είπε όλα η Freedom,που είναι η πλέον κατάλληλη να κρίνει.
    Μοιάζει το κείμενο σου να την συγκίνησε απίστευτα(και όχι μόνο εκείνη)συμπληρώνω εγώ.
    Και μόνο που ασχολήθηκες με μια κοπέλα που στο πρόσωπο της πολλές άλλες βλέπουν τον εαυτό τους και ταυτίζονται μαζί της, είναι συγκλονιστικό.
    Αυτή ξέρει καλύτερα πόσο τέλεια έπιασες τα συναισθήματα όλων των κοριτσιών που ασχολούνται με αυτό και άλλα πολλά επαγγέλματα που άπτονται της περιποίησης των πελατών.
    Να είσαι καλά Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Χριστινάκι μου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
      Εν αναμονή των επόμενων "πιτόγυρων, σου στέλνω τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  23. Το μαγικό άγγιγμα ψυχής των λόγων σου Μαρία μου ποιόν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο;;;;Κατάθεση ψυχής το κείμενό σου όπως και αυτό της freedom , αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη γι΄αυτά τα χέρια που φροντίζουν τα πόδια, τα χέρια, τα μαλλιά μου και θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα προνομιούχο που έχω αυτή τη δυνατότητα. Οι άνθρωποι που χαρίζουνε με το άγγιγμά τους φροντίδα, είναι πολύτιμοι και σεβαστοί, σαν τέτοιους τους αντιμετωπίζω και προσπαθώ με κάθε τρόπο να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, όχι με τα κέρματα στο πιατάκι ή την όποια αμοιβή, αλλά με την αληθινή έκφραση τους συναισθήματος της ευαρέσκειας για το δώρο του αγγίγματός τους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ήμουν σίγουρη πως έτσι νιώθεις και πράττεις.
    Σ' ευχαριστώ Κλαυδία μου!
    Εκτιμώ πολύ τη γνώμη σου και το ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή